Woensdag 26 maart
We gaan al vroeg op pad. Het is helemaal grijs en bewolkt, bah! Hopelijk klaart het straks op want anders is het toch een stuk minder mooi bij de meren en bij de bergtop. We stoppen na een klein uurtje rijden bij een boerderij/winkel/café voor een kopje koffie. De mevrouw vertelt ons dat ze denkt dat het richting bergen wel beter weer is. Ik geloof het eigenlijk niet. Maar ja hoor, het is niet te geloven, zo bewolkt als het achter ons is, zo blauw en onbewolkt is het nu voor ons. Heerlijk om weer de zon in je gezicht te hebben (wel even zonneklep naar beneden bij het rijden ;-)
Bij lake Tekapo aangekomen gaan we even bij de Church of the good shepherd kijken, die staat namelijk ook op veel postkaartjes.
Daarna rijden we een klein stukje verder en ontbijten we met zicht op het meer, lekker in het zonnetje.
We lopen wat rond bij het meer en nemen nog een paar foto's en gaan dan op pad naar het tweede meer van vandaag, lake Pukaki. Dit meer heeft uitzicht op de hoogste piek van Mt. Cook, ook Mt. Aoraki genoemd. Hier aangekomen is het zicht op het ongelovelijk blauwe water verbluffend. Het lijkt alsof alle uitzichten op bergen en meren hier in Nieuw Zeeland in pasteltinten geschilderd zijn...
De reflectie van de bergtoppen in het water is erg mooi.
We maken nog een paar foto's en stoppen op een paar plekken om het meer. Maar het is al drie uur dus gaan we verder naar Mount Cook. We zien namelijk steeds meer wolken rond de top hangen.
Het blijkt dat we niet bovenop de berg kunnen rijden. De weg stopt bij een bezoekerscentrum en een hotel onderaan de berg in een vallei. We gaan hier een kopje koffie drinken (natuurlijk weer een cappucino voor Erik en een Mochacino voor mij) met een gebakje erbij (oei, slecht maar wel erg lekker met gebakken opgeklopte eiwit).
We hebben uitzicht op een gletsjer en op het puntje van Mount Cook. Er schuiven wolken voor die niet meer weg gaan vandaag. Maar we zijn net op tijd om de piek even te kunnen zien en maken snel een foto. Net als vele andere mensen die ook met hun camera op de piek gericht klaar staan :-)
We rijden terug, spannend want we hebben nog maar twee streepjes op de benzinemeter en we moeten nog wel een stukje rijden tot we een benzinestation tegen komen. O jee, nu hebben we nog maar één streepje... en nu worden het er weer twee :-\ Gelukkig gaat het goed, we stoppen voor tanken in een plaatsje wat Twizel heet. Een lange rechte weg naar Twizel.
Het ligt echt in the middle of nowhere maar ziet er netjes uit. We bedenken wat we gaan doen, rijden we door of blijven we hier slapen. Het is al zes uur. Uiteindelijk willen we in Queenstown uitkomen maar dat is nog meer dan 200 km rijden. In de Lonely Planet zoeken we een geschikt motelletje uit. Het blijkt een grappig A-vormig huisje te zijn.
Voor 130 NZD, dat is de helft in Euro's. Dan hebben we wel een 5 persoons huisje! Was de laatste die over was. Spullen uit de auto en dan nog even naar het meer om daar de zonsondergang te zien. Foto nemen met de zelfontspanner is altijd gezellig!
Dan wat eten bij de plaatstelijke Thai. Als we teruglopen in het donker zien we miljoenen sterren! Ongelovelijk, We hebben nog nooit zo vreselijk veel sterren gezien, zelfs niet in Suriname! We zagen andere mensen op straat ook steeds naar boven kijken. Jammer eigenlijk dat we mooie natuurlijke dingen als sterren zo weinig meer zien.
