Vrijdag 28 maart
Gelukkig zijn we op tijd vertrokken want de weg naar Manapouri blijkt een stuk kronkeliger te zijn dan de wegen waar we tot nu toe over gereden hebben en we hebben last van slome voorgangers. De weg is wel weer heel erg mooi. Als je ergens grote afstanden moet rijden kun je het beter hier doen want de wegen zijn goed en de omgeving is prachtig. Overal schapen, bergen en meren in alle vormen en kleuren. We komen op tijd aan en melden ons aan. We zijn met een groep van 70 mensen die allemaal op de boot zullen overnachten. Spannend wat ons te wachten staat. Wel lekker dat we nu zelf even niets hoeven te regelen, we kunnen gewoon relaxen en alles in ons opnemen. Eerst gaan we op een kleinere boot een uurtje varen naar het regenwoud. Dan gaan we een klein uurtje met een bus door de regenwoudbergen naar de plek waar we op onze overnight-boot stappen. De busreis is heel mooi, we zien veel watervalletjes gewoon langs de weg en een paar grote wat verder weg.
Het regent hier 7 meter per jaar! De combinatie van hoge, redelijk steile bergen met regenwoud erop vind ik speciaal. Onze buschauffeur Rex geeft heel droog commentaar. Hij stopt bij een uitzichtpunt zodat we een foto kunnen nemen van de plek waar we zometeen heen gaan, de Doubtful Sound.
Bij het water aangekomen stappen we op onze boot. Wauw, het is een heel luxe boot, dat had ik niet verwacht, Ik had me voorbereid op een "koude en natte" boot maar dit is een warm en luxe oord! Het heet de Navigator, de bemanning is erg vriendelijk, allemaal jonge mensen. Onze cabine heeft hoogpolig zacht tapijt en twee netjes opgemaakte bedden en een eigen badkamertje met douche en toilet die nog beter waren dan die we in ons A-vormig huisje in Twizel hadden! Er was ook nog een spiegel met een kastje en een verwarming voor de handdoeken en nog een echte verwarming. Zo wil ik wel op een boot verblijven! Ook een mooie ruimte waar we gezellig wat kunnen drinken en waar het dinerbuffet gedaan wordt.
Het enig wat we tegen hadden was het weer. Zoals de voorspelling al zei, regende het pijpestelen. Weinig uitzicht dus.
De bergen zien er in dit weer wel mysterieus uit...weer die pasteltinten maar nu in het grijs :-)
We zien wel ongelovelijk veel watervallen, bergen bedekt met wolken, bergen die heel geheimzinnig gehuld zijn in nevelen en we zien een rots met zeeleeuwen, dat wil zeggen, we moeten in de regen op het voordek lopen om van dichterbij een foto te kunnen nemen.
Reshma offert zich op hiervoor! Erik is heel trots ;-)
Terwijl andere mensen activiteiten doen als kayakken en zwemmen (wij denken dat ze gek zijn want het regent en het is koud maar we vinden ze wel stoer!) gaan wij lekker een biertje en wijntje drinken om warm te blijven :-) en we spelen een paar kaartspelletjes.
Later op de avond gaan we eten. En wat voor eten! Er is van alles, helemaal vers gemaakt. Heel veel salades en groenten en ook kip en vers gesneden stukken lamsvlees of beef. En als toetjes waren er wel drie soorten taarten, waarvan Reshma's favoriet natuurlijk de chocolate mud pie was, maar om het gezonder te maken nemen we ook vruchtjes met een kleeeeein beetje slagroom (niet!).
Als het donker is, is het ook even droog en dan lopen we nog even naar het voordek. Tjonge, wat is het donker hier in het midden van niets. De boot heeft de motoren uitgedaan en ligt stil in één van de "armen" (zijtakken) van de Sound. Als je ogen gewend zijn aan het donker, kun je de toppen van de bomen onderscheiden van de lucht. Dit vind ik de indrukwekkendste ervaring van deze reis, om zo in het donker en in het midden van niets ergens te staan en het geluid van de watervallen te horen! Na een korte maar goede nachtrust (we moeten al om 7 uur aan het ontbijt verschijnen) varen we terug. Het begint weer langzaam licht te worden
Vandaag hebben we meer geluk met het weer, het is droog! We stoppen nog in een andere zijtak, waar we langs een hele steile (1 km) hoge rotswand varen. De watervallen komen hier echt van heel hoog naar beneden donderen!
We varen de zijtak in en de motor van de boot gaat uit. Iedereen krijgt de opdracht voor 5 minuten zijn mond te houden en geen foto's te maken om zo bewust deze natuur mee te maken. Alleen maar water en vogeltjes hoor je en je bent omgeven door hoge groene rotswanden met watervallen. Dan varen we terug, nemen we de bus en het bootje en komen we weer in Manapouri aan. Het was zeer de moeite waard om deze trip te doen!
