Zaterdag 12 april
Vandaag willen we twee thermale parken bezoeken en daarna doorrijden naar Rotorua.
Een van de parken heeft een geiser die om kwart over 10 water gaat spuiten (hoe zouden ze dat nou timen?) en dat is nog 50 km rijden dus we moeten op tijd op pad. Maar eerst nog even in de spa pool!
Bij het eerste park (Waiotapu) aangekomen, blijkt dat iedereen hier precies om kwart over tien is om de geiser in actie te zien. Er is een hele tribune om de geiser heen gemaakt en iedereen wacht in spanning want het is al kwart over tien. Dan komt er ineens een man bij de geiser staan die vertelt dat het geen echte eruptie is maar dat hij er zeep bijgooit zodat de oppervlaktespanning van het water kleiner wordt en het hete water van onderen makkelijker naar boven kan komen. Op natuurlijke wijze zou dit niet gebeuren. Nou zeg, dat is nep! Maar goed, we kunnen een paar minuten nadat hij een zakje zeep in de geiser gegooid heeft, wel zien hoe er met kracht water uit de geiser omhoog spuit.
Alle geisertoeschouwers gaan nu hun tocht door het park maken. Wij besluiten om later naar dit park terug te keren en nu eerst rustig te gaan ontbijten en te tanken (dat waren we in de haast vergeten en we hebben nog maar twee streepjes op de meter staan) en dan eerst naar het andere thermale park te gaan. Onze kaartjes voor Waiotapu zijn toch nog heel de dag geldig.
Dus we gaan weer terug naar Taupo want daar is het dichtsbijzijnde benzinestation. Nou, dan kunnen we net zo goed hier weer ontbijten met de lekkere fruit stack die Erik gisteren had. Omdat we zulk leuk commentaar ontvangen over onze eetverslagen, doen we er een informatieve foto bij :-)
Nu op pad naar het tweede thermale park, the Hidden Valley. Dit park staat bekend om de mooie kleuren die ontstaan door verschllende stoffen. Eens kijken of ik het nog weet: groen kwam door ijzer, paars door mangaanoxide, wit door silicium, geel en roze door zwavel, rood-bruin door ijzeroxide en zwart door koolstof.
We zien een hele mooie cascade van kleuren.
De volgende foto's zijn ook van the Hidden Valley.
Er is ook een grot met groen water onderin wat lekker warm is. Als je je linkerhand erin doet, mag je een wens doen. Erik is al geweest en ik wil ook nog wel even. Maar ik loop te gretig naar het water toe en merk ineens dat mijn rechtervoet met schoen en al helemaal nat is. Het water is zo helder dat ik niet gemerkt heb dat ik er al met een voet in stond! Hmm, zou je ook een wens mogen doen als je er met je rechtervoet instaat? Dan wenste ik dat mijn voet en schoen weer droog waren :-)
Er zijn een hoop modderpoelen die gezellig blub-blubben. De zwavellucht ruik je wel maar minder dan als het als gas uit de grond komt. In het water is het beter te verdragen.
We gaan op weg naar Waiotapu. Onderweg stoppen we nog voor een kudde koeien die de brug over geleid worden.
In Waiotapu is het nu erg rustig. De wandeling door het park duurt nog wel anderhalf uur als je overal langs wil lopen. Het is een vreemde sfeer zo tussen alle rokende en dampende gaten, beetje enge en verlaten sfeer vind ik het wel. De zwavel ruik je toch wel behoorlijk goed, bah. Begin weer een beetje hoofdpijn te krijgen. Snel het rondje verder lopen.
Dan rijden we door naar Rotorua, het begint al een beetje donker te worden. We zoeken hier een motel en vinden er weer een van het gele boekje, weer een stempeltje erbij, hebben we er al weer 6! Maar wat een lucht hier in deze stad, het stinkt er echt overal naar zwavel. In de auto, in het motel, in de binnenstad. Ongelofelijk dat mensen hier wonen en elke dag in deze lucht zitten. Morgen snel weer verder rijden!