Mallorca
Zaterdag 9 mei
Om 9 uur zitten we in de grote touringbus. We gaan vandaag de eilandtour doen. Onze gids spreekt geen Nederlands, hij spreekt wel veel, erg veel. We rijden vanaf de stad Inca de bergen in richting Lluc. We kunnen het klooster van Lluc zien. De gids vertelt dat mensen uit Palma eens per jaar hierheen lopen en dat ze het in 7 uren doen. Nou, dat vinden we heel erg knap! Lluc ligt hoog en Palma is best nog een heel eind weg.
Als we het hoogste punt van de bergketen Tramuntana gepasseerd zijn, de Puig Major, gaan we via haarspeldbochten naar de kust, naar de kloof Sa Calobra.
De foto's hieronder zijn in de kloof genomen. Er zijn hier en daar plassen met water waar vissen in zwemmen en kikkers in leven.
En ook hier zijn er geitjes!
Waar de kloof smal wordt, liggen een hoop grote stenen. Hier keren we terug, we hebben in totaal ruim een uur om hier rond te wandelen.
Erik in de kloof.
Dan gaan we met een boot naar Port de Sóller. Het is inmiddels erg mistig geworden, je kunt niets zien. Het is ook koud. In Port de Sóller aangekomen lijkt het weer iets beter te zijn.
Het is een gezellige, cirkelvormige haven.
Hier hebben we ongeveer anderhalf uur de tijd om te lunchen. We eten chique (alles is hier duur) een zeebaars en een kipfiletje aan de boulevard.
In de omgeving hier staan erg veel citrusbomen. We drinken twee glazen sinaasappelsap van de Sóllerse sinaasappels en het smaakt lekker zoet. We moeten een tijd wachen totdat de rekening eindelijk gebracht wordt en dan is het al weer tijd om terug te gaan naar onze groep want we gaan nu met een trammetje naar Sóller waar vandaan we een houten trein nemen richting Palma.
Het trammetje zit bomvol! Gelukkig is het maar 20 minuten rijden. Het is wel een mooie tram en de rit gaat langs veel sinaasappel- en citroenbomen en ook vlak langs huizen van mensen en over een druk plein in Sóller waar een gezellig markt is vandaag. Jammer dat we hier niet “ vrij“ rond mogen kijken want we moeten gelijk op de trein.
De trein gaat door 16 tunnels, waarvan de langste 3 km is, vertelt onze gids. De rit duurt ongeveer drie kwartier. Dan worden we weer door de bus opgehaald en gaan we weer terug naar Port de Alcúdia. Eerst worden we nog in Inca gedropt bij een leerfabriek waar we 40 minuten moeten doorbrengen. De prijzen van de spullen zijn hoog en ze verkopen ook een hoop rotzooi en dingen die niet van leer zijn. Beetje jammer dat we zo gedumpt worden aan het eind van de rit, we hadden liever wat langer in Sóller rond willen lopen dan hier te moeten zijn. Uiteindelijk gaan we via Pollença en Alcúdia weer terug naar ons hotel. We zijn tegen 18 uur weer terug. Lekker op tijd want morgen moeten we al om 5 uur 's morgens klaar staan want dan worden we opgehaald om naar het vliegveld gebracht te worden. De vakantie zit er dan op! Gelukkig is het in Nederland ook goed weer voorlopig!
Vrijdag 8 mei
De voorspelling van het weer klopt niet, het is prachtig zonnig en warm. Vanavond moeten we de fietsen weer inleveren dus we gaan vandaag nog een dagje fietsen. Het plan is om via Sa Pobla naar de grotten van Campanet te fietsen, de grotten te bekijken, van daaruit gaan we even in het plaatsje Campanet zelf kijken en dan via Búger naar Can de Picafort om aardbeien met slagroom te eten (daar hadden ze de beste, mooie grote en zoete aardbeien) en dan fietsen we de bekende weg weer terug naar ons hotel.
De route van vandaag:
Grotere kaart weergeven
Op de weg naar Sa Pobla zien we een heleboel verse sla. Doet ons aan het tuintje van Erik zijn ouders denken :-) Dit is sla in een andere setting, leuk voor een fotootje.
In Sa Pobla drinken we op het pleintje koffie en delen we een Pa amb Oli met alleen maar tomaat erop (ipv jamón serrano of kaas ofzo). Zo is het eigenlijk een tostada con tomate, zoals het in Spanje (het vaste land) heet. Er loopt een klein wit hondje op het plein rond, gaat hier en daar even zitten of liggen en loopt dan weer verder. Hij komt ook even bij ons kijken en gaat onder Erik zijn stoel liggen. Hij lijkt niet bij iemand te horen en laat zichzelf uit :-)
Vanaf Sa Pobla moeten we een stuk richting de bergen fietsen. De bergtop aan de linkerkant is volgens mij de hoogste top van het eiland. Als het goed is zouden we dan morgen met de bustocht daar overheen rijden. Aan de achterkant van deze bergtop ligt dan Sa Calobra. Spannend! Er komt een tractor de weg op.
Mooi plattelandlandschap.
We zien onderweg een heleboel olijfbomen, jasmijnbomen, sinaasappelbomen en pijnbomen en hier en daar een grasveld met schapen.
De schapen hier hebben allemaal een bel om en dat maakt samen een gezellig klingelend geluid. Bij de grotten aangekomen, moeten we nog drie kwartier wachten tot de volgende rondleiding begint. Er is een mooi hoog terras met uitzicht op de valei en er waait een lekker windje. In de verte hoor je het schapengerinkel en geblaat. We gaan met een drankje even zitten en moeten oppassen niet in slaap te dommelen. Zeker niet met het kijken naar zoveel schapen ;-)
De grotten zijn mooi, lichtkleurige kalksteen met mooie pasteltinten. Opvallend zijn de "spaghetti's" die eigenlijk macaroni's zijn, zegt onze rondleidster. Het zijn lange, hele dunne druipstenen die ook nog eens hol van binnen zijn. De langste is 4 meter met een dikte van 4 mm em die had er veertig duizend jaar over gedaan om zo ver te komen!
We zien ook kalksteen in de vorm van "gordijnen", op een vreemde manier in golfjes gelopen water wat in honderd duizenden jaren een gordijnachtige vorm van kalk heeft gemaakt. Ongelofelijk hoe zulke grotten onstaan na zo vreselijk veel jaren, deze was al een paar miljoen jaar oud en per toeval door een schapenherder ontdekt rond 1945.
Na het bezoek aan de grotten fietsen we een paar kilometer omhoog naar Campanet en gaan daar op een pleintje sinaasappelsap drinken. Er zijn hier geen toeristen te bekennen. De lokale oude mannetjes zitten wat te drinken en te roken. Het is siëstatijd. Het kost ons moeite om een sapje besteld te krijgen, de mensen hebben niet veel animo om een bestelling op te komen nemen dus dan gaan we die binnen maar geven. Een mevrouw komt even later onze sapjes brengen, zo vers geperst dat er nog sinaasdrapjes aan het glas hangen :-) Het is een stevig sapje, bijna sinaasappelmoes, allemaal vezels!
Dan op weg naar Can Picafort. Is denk ik nog een kleine 10 km fietsen. Eerst fietsen we 5 km ofzo de verkeerde kant op, over een landweggetje. Uiteindelijk komen we bij de snelweg uit en fietsen langs de snelweg weer de juiste kant op langs Búger. Flink stuk klimmen tot bijna het centrum met de kerk maar dan is het heerlijk om naar beneden te racen, wel oppassen voor de kleine drempels die je regelmatig tegenkomt. Onderweg naar Can Picafort komen we veel windmolentjes tegen op de landbouwvelden.
Het lijkt wel een eeuwigheid voordat we er zijn. Tegenwind en warm! Maar dan kunnen we uiteindelijk in het restaurant Chocolate genieten van de welverdiende aardbeien met slagroom (zonder suiker). Ziet er mooi uit!
Laatste stuk terug fietsen naar het hotel (8 km), even snel douchen en dan de fietsen inleveren want dat moet voor 20 uur gebeuren. Het is nu al bijna kwart voor 7. Het was weer een actieve dag vandaag. Morgen worden we op sleeptouw genomen en hoeven we niet veel te doen dan in de bus, boot en trein zitten. Ook wel lekker! :-)
Donderdag 7 mei
Het is vandaag weer erg mooi weer. De voorspelling voor de komende dagen is dat het bewolkt wordt en op zaterdag ook kans op regen. Dat is jammer want zaterdag gaan we juist de eilandtour doen. Nou ja, nog maar afwachten of het echt zo is. In ieder geval hebben we vandaag weer zin om actief te zijn na een paar dagen rustig te hebben gedaan. We gaan eerst fietsen naar Pollença, daar even lunchen en dan naar de baai St. Vinçent. Een paar dagen geleden zijn we er ook geweest maar het schijnt dat er nog meer kleine baaitjes hier zijn en er is er eentje die mooier is dan waar we geweest zijn, die baai willen we nog even zien en misschien op het strand liggen. Daarna is het plan om de kleine berg te beklimmen naar de Puig de Maria, daar hebben we al een keer eerder een foto van laten zien.
Op weg naar Pollença. Er zijn hier en daar ook houten bordjes die fietsroutes aangeven, dus niet langs de auto(snel)weg. We vinden er eentje en volgen die naar Pollença. Maar hij gaat helemaal de verkeerde kant op, via een hele omweg. De toeristische route, dat wel maar om eerst naar het oosten te fietsen om eigenlijk naar het westen te gaan is wel een beetje vreemd. Uiteindelijk doen we er twee keer zo lang over om in Pollença te komen want de bordjes zijn ook niet zo consequent overal neergezet zodat je op een splitsing zelf moet bedenken welke kant je op moet.. Okay, weten we ook weer dat we niet meer die houten bordjes moeten volgen de volgende keer.
In Pollença hebben we een goede lunch en een heleboel verse jus. Nu de zon vol op de trap schijnt kunnen we een betere foto maken van de 365 treden die naar het kerkje gaan. Vandaag klimmen we hem niet meer hoor!
Dan fietsen we naar St. Vinçent. Langs de baai waar we eerder zijn geweest en inderdaad zijn er nog twee baaitjes waarvan onderstaande de mooiste is. Het heet Cala Molins.
We kleden ons om en liggen een kleine twee uur op het strand. Gaan tot onze knieën het water in om af te koelen en dan weer opdrogen in de zon. Ik heb inmiddels een heleboel warmtepukkels op mijn armen en die jeuken erg. Steeds doe ik er water op of ijsblokjes om het koel te houden. Uit de zon proberen te houden maar dat is best lastig. We zien een mevrouw op het strand die wat weg heeft van een sumo worstelaar. Zonder topje en met een string aan. Erik dacht eerst dat ze helemaal geen onderbroek aan had :-) En er is ook een familie met een klein zoontje dat Thijmen heet.
Tegen half 5 gaan we weer op pad. We fietsen een stukje terug richting Pollença om de berg te zoeken. Volgens het bord is het een uurtje wandelen.
Dan begint de klim. Het is wel zweten zo in de zon omhoog klimmen, zeg! We hebben een mooi uitzicht op Pollença en je kunt de trap zien met de 365 treden die naar het kerkje gaat. Tenminste, de trap zelf kun je niet zien maar wel de bomen die langs de trap lopen en bovenaan het kerkje.
En nog een foto van het landschap om de berg heen.
Reshma klimt..
en Erik klimt..
En natuurlijk zijn er ook geitjes! :-) Deze kleine geit was niet bang.
Bovenaan staat er een kerk geloof ik maar was niet goed te zien omdat de deur dicht was. Er was wel een mooie tuin met bankjes waar we onze broodje opeten. Met het onderstaande uitzicht op de kust. Achter zie je Formentor en de baai ervoor is de baai van Port de Pollença. Ik vind dat de foto eruit ziet alsof hij niet echt is. Weet niet hoe dat komt, misschien door de kleuren.
Nou, het is al kwart over zes. Nog even terug omlaag en dan gaan we weer naar ons hotel fietsen. Het is dan wel weer tijd voor avondeten! Erik maakt nog een laatste foto van Reshma met vlechtjes met de berg op de achtergrond.
Uiteindelijk zijn we na het douchen zo moe dat we geen zin hebben om nog te fietsen of ver te wandelen voor een restaurant bij Port de Alcúdia. We zouden naar Miramar gaan, wat volgens de Lonely Planet een goed restaurant is maar we hebben geen fut meer. Hier in de buurt zijn er niet echt goede restaurantjes. We besluiten dan maar een crepe als avondeten te doen. Dat is wel dichtbij. Erik heeft er een met banaan en Nutella en ik heb er een met aardbeien en Nutella. Jummie, een toetje als diner! :-) alles kan als je op vakantie bent, toch?! ;-)
Woensdag 6 mei
Het wordt vandaag een warme dag, voorspelling is dat het 28 graden wordt. Daarom besluiten we dat het te warm is om te fietsen naar Cap Formentor. We gaan in plaats daarvan met de bus, kijken daar een uurtje rond en nemen de bus terug zodat we vroeg in de middag weer terug zijn en nog iets anders kunnen doen de rest van de dag. Om 9 uur zitten we al op de fiets naar Port de Pollença, want vandaar uit nemen we de bus van 10 uur naar Cap de Formentor. De opkomende zon schijnt mooi op de bloemen langs de weg. Deze gele bloemen lijken een beetje op klaprozen maar zijn het niet.
We zijn ruim op tijd in Port de Pollença en kopen nog een verse jus aan de overkant van het station. Dan gaan we rustig op een bankje in de zon zitten wachten op de bus. De bus rijdt de berg op en de eerste halte is bij een uitkijkpunt (Mirador). Je kunt jammergenoeg niet even uitstappen en kijken en met dezelfde bus verder rijden. De volgende halte is het strand Formentor. Iedereen stapt uit. We vragen aam de chauffeur of hij niet verder rijdt naar Cap de Formentor maar dit is de eindhalte. We kunnen te voet de overige 11 km lopen, zegt hij. Grapjas! Nou zeg, dat is ook wat! "Hadden we toch maar op de fiets moeten gaan!" zegt Erik nog even bijdehand... Nou ja, we zullen dan maar wat rondlopen bij het strandje en kijken wat we doen tot we de bus terug kunnen nemen. Het is een mooi rustig strandje met mooi blauw water.
Kunnen we niet terug lopen naar de Mirador, zodat we daar ook even kunnen kijken en dan daar de bus terug nemen? We vragen of er wandelpaden zijn naar de Mirador maar die zijn er niet. Toen we in de bus zaten zagen we wel langs de weg een paar bordjes en wandelpaden. We gaan zelf kijken waar we kunnen wandelen. Over een uur en een kwartier komt de bus weer. We wandelen de autoweg op en als we een houten bordje vinden waarvan we geen idee hebben waar het heengaat (er staat wel iets op maar we weten niet wat of waar het is en het bordje is ook uit de grond getrokken of gebroken en staat tegen een boom aan geleund, kan dus elke kant op gedraaid zijn), zien we een wandelpad en volgen die. Hij gaat door een open dennenbos.
Zijn er hier geen geitjes? vraag ik aan Erik. Vast wel, zegt Erik. En ja hoor, na een minuut of 5 rent er een geitje ons pad over en gaat op een afstandje naar ons staan kijken, het zijn er twee. Het pad komt uit op de autoweg en dan weten we niet meer of en waar het verder gaat. Over de autoweg lopen we terug naar de Mirador. Zal niet zoo ver zijn want de bus deed er niet zo lang over om van daar naar het strand te rijden. Vanaf de autoweg hebben we mooi zicht op een paar rotsen in het water.
We komen bij de Mirador aan en kunnen daar nog rustig rondkijken en onze broodjes opeten. Als we in de bus zitten en terug rijden naar Port de Pollença, kunnen we een foto maken van dit plaatsje en hoe het ligt onderaan de bergen.
We eten nog een vieze paella en fietsen dan naar Alcúdia. Het centrum is toeristisch maar heel mooi met de gladde ronde lichtkleurige stenen, beetje een sfeer van vroeger. Ik word aangetrokken door de winkeltjes en koop nog een paar haarklemmetjes. Dan gaan we op een terrasje zitten en delen een vanilleijsje met Baileys en drinken een vers sapje. Lekker relaxed hier!
We besluiten de rest van de dag op het strand bij Port de Alcúdia door te brengen. Erik wil nog een keer in de zee zwemmen en we hebben niet veel dagen meer over voordat we weer terug gaan. De mooie roze bedjes en de rieten parasol zijn gratis te gebruiken, er staat een stempel op van de gemeente Alcúdia. In Port de Pollença wilden we ook op de bedjes daar liggen vanmiddag maar die bedjes zaten onder de vogelpoep en later leerden we dat we er ook nog 11 euro voor moesten betalen! We zitten nog tot na zes uur op het strand, boekje lezen, muziek luisteren en Erik zwemt voor het eerst hier in de zee!
Dinsdag 5 mei
Onze hostess is vandaag om half 1 in het hotel en we wachten op haar om een eilandtour te boeken voor zaterdag. We dachten eerst dat het op vrijdag was maar dat is sinds mei veranderd, zoals een heleboel dingen hier veranderen in mei: de bustijden, meer winkels open, ineens warmer weer :-) De eilandtour is duurder dan we gedacht hadden, volgens mij is de prijs ook veranderd sinds mei! Erik twijfelt nog maar ik denk dat we het toch maar moeten doen. We gaan dan met de bus helemaal naar de top van de hoogste berg en dan dalen we af naar Sa Calobra, waar je tussen twee hoge rotsen een strandje hebt en zo de zee in kunt wandelen (zie je op veel postkaartjes) en we gaan een stuk met de boot en met een oud houten treintje door de bergen van Sóller naar Palma. Dus wel veel leuke dingen die verder weg liggen op het eiland.
Als we dat afgehandeld hebben, is het al 1 uur. We willen naar het strandje fietsen wat we gisteren tijdens de wandeling gezien hebben. Daarvoor fietsen we naar Port de Alcúdia waar we eerst nog wat lunchen. Ik krijg een tonijnsalade met een beest erin, soort rups. Bah. Dan mag ik omwisselen naar iets anders en ik kies ook een sandwich vegetal, net als Erik. Sapjes en koffie en ik koop nog een paar zegels voor de postkaarten die ik nog moet schrijven. We gaan eerst een stukje langs de kust fietsen voordat we omhoog gaan richting het park met het strandje waar je alleen te voet kunt komen. Want op de postkaartjes hadden we een eilandje gezien wat ergens hier bij de kust van Port de Alcúdia moet liggen. Na een tijdje fietsen zien we het eilandje inderdaad. Het heet iets van I'llot de Alcanada.
Het strand hier ligt vol met een soort gedroogd zeewier. Je kunt er tot je enkels in wegzakken. Zouden ze het nooit schoonmaken? Op ander stukken strand zou het er op gegeven moment ook zo uit moeten zien, zou je denken. Maar misschien maken ze het strand ergens anders wel regelmatig schoon en zie je het daarom niet overal zo erg als hier.
Het waait hard hier. We denken nog eens na of we nu wel naar het andere strandje zullen gaan want dat staat recht in de wind, zegt Erik. Het is ook wl wat laat, we gaan wel bij het zwembadje zitten, hebben we nog niet echt gedaan sinds we hier zijn. Kunnen we ook een frisse duik nemen in het zwembad zonder helemaal zout te worden.
Na een tijdje bij het zwembad gezeten te hebben, gaan we ook nog even op het strand kijken. Is nog wel lekker, ook al is het al 18 uur. We dollen wat met de camera en liggen nog wat op de bedjes in de zon. Heerlijk rustig, de wind is ook meer gaan liggen dus het is nog best lekker warm.
Relaxed op het strand..
Samen op het strand...
Blij op het strand..
Het strand...
Slapen op het strand met je mp3 speler in...
Bootjes op het water, mooie kleuren bij elkaar...
's Avonds gaan we weer bij de chinees pannenkoekjes met geroosterde eend eten en geroerbakte groenten erbij.
Maandag 4 mei
Vandaag gaan we wandelen op het bergje wat je vanaf het strand van Alcúdia kunt zien.
Het is mooi weer. We fietsen een half uurtje naar een plaatsje Bonaire vanaf waar onze wandelroute begint. Bij de haven van Bonaire gaan we eerst even lunchen want we weten niet hoe lang we op de berg zullen wandelen en het is al half één dus al lunchtijd. We kunnen buiten of binnen zitten en we kiezen voor binnen want daar is het lekker koel. Daar hoort dan wel de dure kaart bij. Hmm, even kijken wat we dan gaan eten, eigenlijk gingen we voor iets kleins/goedkopers maar we kiezen dan maar gelijk iets stevigs. Blind Paella nog maar een keer. Terwijl de paella gemaakt wordt (duurt altijd een klein halfuurtje) vermaken we ons met verse broodjes en knoflookmayonaise en olijfjes en met het kijken naar buiten waar we uitzicht hebben op een meneer die steeds van rechts naar links langs ons raam voorbij rijdt in een apparaat waarmee hij hele grote stenen van de ene kant naar de andere brengt. Daar worden ze door een andere meneer in weer een soort hijskraan voorzichtig in het water gedumpt. Er komt een vrachtlading vol nieuwe rotsblokken aan. Zo, ze zijn voorlopig nog wel even bezig :-)
Onze paella zakt als een baksteen in onze maag. De mevrouw schept voor een twee maal op voor Erik en Erik doet kranig zijn best om nog meer te eten, haha. In ieder geval hoeven we ons geen zorgen te maken dat we snel weer trek zullen hebben. Op naar de berg!
Op onderstaande foto kun je Erik op zijn fiets op de brug zien en voor hem de berg waarop we gaan wandelen. We beginnen iets verder dan waar Erik nu staat, bij de houten borden, met omhoog klimmen. Onze fietsen zeggen we tegen een paal op slot.
Eerst zullen we naar links lopen en daar de berg op klimmen tot Ermita de la Victoria (1 uur wandelen). Van daaruit lopen we over de bergrug naar het andere topje meer rechts en dan is het nog maar een klein stukje naar de hoogste top, de Talaia de Alcúdia (nog een uur wandelen). Vanaf daar wandelen we naar Refugi del Collet des Coll Baix (ook een uur) en van daaruit naar Coll de na Benet (uurtje) en weer terug naar de fietsen (nog een uurtje). Als ik zo alle uurtje bij elkaar optel zullen we ongeveer 5 uur wandelen. Het is nu al half drie.
Op weg naar de Ermita. We horen geitjes gekke geluiden maken, alsof ze verkouden zijn. Ze lopen op de top van de berg en over de wandelpaden. Ze zijn nieuwsgierig en soms zien we plotseling een geitje naar ons kijken :-)
Op onze eerste stop bij de Ermita heb je een mooi uitzicht naar de overkant, waar Cap de Formentor ligt (net achter het groen van de boom). Als Erik er nog heen wil fietsen (18 km vanaf de haven van Pollentia aan de overkant) dan moet hij heel het stuk van toppen en dalen wat we aan de overkant zien, over fietsen. Pff, is een hele toer, ik neem dan de bus wel! :-)
Een foto van het kerkje bij Ermita de la Victoria. Het is een mooi knus kerkje met binnenin alleen voorin wat goud en beeldjes. We kopen nog een liter water en ijsjes en dan gaan we weer verder. Door een dennenbos. Ruikt lekker naar wasverzachter :-) en doet ons aan het wandelen op la Palma denken, daar rook het ook zo in het pijnbomenbos.
Mooie wilde bloemen overal.
En een voorbeeld van naar ons kijkende geitjes. Het is een mooi gezicht om de geitjes helemaal bovenop de toppen van de bergen te zien staan. Hun profiel steekt mooi af tegen de blauwe lucht. Jammergenoeg heeft onze camera geen zoom die sterk genoeg is om dat mooi te kunnen fotograferen.
Deze foto is gemaakt terwijl we over de bergrug wandelen, een klein stukje van de hoogste top vandaan, de Talaia de Alcúdia. Ook hier overal om ons heen het gemekker van geitjes!
We lopen nog wat verder en nemen dan een foto van wat er achter ons ligt. De Ermita ligt ergens op de linkerkant van de berg en je kunt weer net Cap Formentor niet zien. De weg waar de witte auto op geparkeerd staat is het stukje bergrug waar we net overheen gelopen hebben.
Mooie foto van Erik op de rots. Na de bocht zijn we al bijna bij de Talaia.
De auto die we eerder op de weg zagen, is van de meneer die een hutje bovenop de Talaia heeft. Hij meet dingen als windrichting en windsterkte en hij controleert of er bosbranden zijn. Wij maakten een praatje met hem en mochten door zijn verrekijker naar Menorca kijken. Aardige meneer, was blij met gezelschap geloof ik :-) Zijn dochter houdt van Holland en Berlgië, daar fietst ze veel zei hij, of het kan ook dat hij zei daar fietsen ze veel... (onze conversatie was in het spaans). Hij zei ook dat Mallorca een eiland van fietstoerisme is maar dat hadden we zelf al bedacht!
Erik op de top!
Reshma onder de boom die ook op de top staat. Het is een beetje een Heidi gevoel door de bloemen, het gras en de geitjes. Maar dan op een rotsige bergtop.
Okay, snel verder. Het is al vijf geweest en we moeten nog een heel stuk lopen! Ik maak teveel foto's waardoor we achterlopen op schema. En dan nog het praatje met die meneer... We lopen verder over de rotsige bergrug en dan weer aan de andere kant naar beneden richting de Refugio. Op onze weg komen we diverse geiten tegen, sommige met grote horens. Ze blijven statig op onze weg staan, zo van, wat moeten jullie hier, ik ben de baas. Maar als we voorzichtig doorlopen, gaan ze toch van het pad af. We zagen ook een mamageit met een piepklein zwart geitje, nog maar een paar dagen oud denken we.
Als we er bijna zijn, zien we een klein strandje. Het is een heel stil strandje want je kunt er alleen te voet komen. Hier komen we misschien nog een keer terug.
Vanaf de Regufio lopen we weer redelijk vlak door het bos en hele stukken over een rivierbedding met grote stenen. Grappig! De zon is nu in de avondstand en schijnt gezellig rood licht. We lopen nog ongeveer twee uur, nog een fotootje van een van de vele distels met paarse vlasbloempjes.
We zijn weer terug bij de fietsen! Nog even een foto van het avondlicht op de baai.
Pff, dat was een hele tocht zeg. Het valt niet mee om nu weer op de fiets te stappen :-\ het eerste stuk is ook nog omhoog klimmen... maar daarna is het lekker naar beneden en we zijn al snel weer terug bij ons hotel waar we staan te springen om een lekker warme douche! Voetjes omhoog en Erik kan nog het laatste stuk van de finale van Snooker zien. Het is kwart voor negen als we weer "thuis" zijn. Het was een leuke, actieve wandeldag met veel geitjes.
Zondag 3 mei
Als je de route van vandaag, behorend bij onderstaand verhaaltje, wilt zien, klik dan hier.
Volgens onze Lonely Planet is elke eerste zondag van de maand Mei een grote markt in Sineu, een meer in het binnenland gelegen kleine plaats. Een kleine 30 km fietsen vanaf ons hotel. Daar gaan we vandaag heen. Omdat markten hier over het algemeen tegen 14 uur wel afgelopen zijn moeten we niet al te laat weg. Tegen half 10 hebben we ontbeten en zitten we gedouched en wel op de fiets. We fietsen eerst naar Sa Pobla (ongeveer 8 km), komen langs velden met artisjokken. Ik denk dat het artisjokken zijn en Erik weet het niet zeker want hij heeft ze nooit anders gezien dan op zijn pizza en dan zien ze er niet zo (meer) uit :-)
We zijn nog geen half uur onderweg of ik moet vreselijk plassen, toch ben ik voor we weggingen nog voor de zekerheid een keer geweest. Nou ja, gelukkig zijn we bijna in Sa Pobla. Er is hier ook markt op het plein. Het is een klein dorp en er zijn hier nauwelijks toeristen. In de plaatselijke bar/restaurant vind ik een toilet zonder papier en de deur kan niet op slot. Erik heeft tissues bij zich en houdt de wacht (ik vraag me af of het niet het herentoilet is want er lopen alleen maar heren langs maar ik kan geen bordje vinden en een ander toilet zie ik niet zo snel).
Enfin, blaas leeg, dan gaan we weer verder. Nu naar Muro (ook ongeveer 8 km denk ik). We fietsen langs nog meer artisjokvelden en ook langs velden met mooie grote uien.
In Muro hoef ik niet meer te plassen! ;-) Dus het laatste en langste stuk naar Sineu (ongeveer 10 km) kan beginnen. Onderweg komen we velden tegen met allerlei wilde bloemen door elkaar in het gras. Bijvoorbeeld deze soort margrietjes?
Erik maakt nog een geinig fotootje onderweg.
Als we in Sineu aankomen zien we al gelijk dat er vandaag iets aan de hand moet zijn, zoveel auto's overal geparkeerd en een heleboel mensen die kriskras door elkaar lopen en met bloemen en planten sjouwen. We parkeren de fietsen en gaan een kijkje nemen. Langs ongelofelijk grote traktoren en andere giga landbouwmachines lopen we naar het centrum van de stad, door de dichte mensenmassa. We zien een heleboel dieren te koop. Honden, paarden, kippen en ook een groot varken met een heleboel piepkleine varkentjes, ze passen bijna op een hand. Verderop zien we een man schapen scheren.
Dit arme kale schaap is er helemaal chagrijnig van, we spraken hem vriendelijk aan maar er kon geen lachje vanaf..
Veel mensen!
Dan kwamen er kraampjes met kleurige kleding en sjaals en tassen, waar Erik mij behendig langs loodst :-\ Bij de aanlokkelijke giga kraam met snoepjes mag ik wel even blijven staan :-) Ik koop een paar zure matjes. Heel zuur en chemisch maar ik vind ze erg lekker!
Nog een crepje met Nutella gegeten, lang niet zo lekker als in Griekenland maar okay, we hebben iets op de maag. Dan nog op zoek naar water. Er zijn geen supermarkten open hier op zondag, we kunnen er sowieso geen vinden. Dan gaan we maar in een restaurantje iets drinken. Bestellen twee flesjes water en een tomatensalade. Dan nog een koffie met ijsblokjes voor mij en Erik wil een koffie met vanilleijs en slagroom. In een vorig restaurant heette dat Frappuchino maar hier begrijpen ze dat niet. In gebrekkig spaans leg ik uit dat dat café con helado de vainilla is, dan komt er nog een mevrouw vragen wat we nou precies willen maar uiteindelijk krijgt Erik een glas met iets lekkers :-) warme koffie, gesmolten ijs en een berg slagroom :-)
We gaan via Santa Margalida naar Can Picafort (de kust) waar we nog steeds aardbeien “moeten” eten (tja, stond nog op onze to do lijst). Daar kunnen we besluiten of we nog aan de strand willen liggen of over de kustweg terug naar het hotel gaan. Nog een foto van het landschap onderweg.
En een close up van een van de vele paarse bloemetjes die hier en daar staan in het gras.
Als we bijna bij de kust zijn, komen we langs een paar paardjes die gezellig de bloemetjes aan het opeten zijn. Om de aandacht van dit witte paard te krijgen, stelt Erik voor om het wat te eten te geven. Maar het enig wat we bij ons hebben zijn de chemische snoepjes. Er zit wel suiker op dus misschien vindt het paard het wel lekker, zegt Erik. Het is het proberen waard, ik vind ze ook lekker dus waarom niet. Het is grappig het paard te zien kauwen op het felgroene zure matje (maar een stukje gegeven hoor). Ze vindt het wel lekker en komt kijken of er niet meer is zodat we over haar neus kunnen aaien. Nee, het is niet gezond voor je, paardje. Alleen mensen eten zulke vieze dingen :-)
We fietsen verder. Kunnen nu wel wat te eten gebruiken, de tomatensla is snel verteerd. Bij Can Picafort gaan we bij Restaurante Chocolate iets eten. Een baguette met tonijn en rauwkost en eentje met kipfilet en rauwkost. Vier verse sapjes erbij en als toetje delen we nog een aardbeiengebakje, ziet er erg smakelijk uit. We denken dat dit wel hun specialiteit is want we zien in de korte tijd dat we er zitten wel 20 van deze gebakjes langsgaan.
Nu hebben we wel behoefte aan een frisse douche en ik aan een dutje. Erik wil wel even kijken hoe de finale van het wereldkampioenschap Snooker verloopt. Daarom fietsen we maar gelijk terug naar het hotel. Is nog ongeveer 6 km. Nog een laatste foto van een paar klaprozen. We hebben in totaal ruim 60 km gefietst. Het was een dagje binnenland vandaag: bloemen en groenten en beesten!
Zaterdag 2 mei
Het is helemaal blauw vandaag, wordt goed weer! Als er nog niemand bij het zwembad is, ga ik erheen om een foto te maken in het ochtendlicht. Beetje spelen met de zelfontspanner...
Tegen de middag huren we fietsen en gaan op pad. Eerst gaan we luchen in Puerto de Pollentia, daar hadden we eerder lekkere pechuga de pollo gegeten en dat wil ik nu weer. We fietsen langs het strand op een mooi aangelegd fietspad. Er staat een huis op het strand dat eruit ziet alsof het in de zee glijdt :-)
Na de lunch fietsen we naar Cala de San Vincente, moet een mooie baai zijn volgens de mevrouw van de fietsenverhuur. Precies tussen twee bergen in ligt er een inham. In de verte kun je een stoere grote rotspartij zien.
Het water is erg wild!
We bestellen een verse jus bij een restaurantje aan de baai en kijken naar de kindjes die voorzichtig stapjes doen in het water en proberen niet om te vallen. Er hangt een rode vlag en dat is wel te begrijpen. Na het sapje gaan we ook even op het strand zitten. Het ruikt er niet zo fris, naar zeewier enzo. En er zijn ook vliegen. We vermaken ons een tijdje met de camera :-)
We hebben vandaag zonnebrillen gekocht tegen de zon en het stof.
Eigenlijk zijn we te lui om weer verder te fietsen maar het is al half zes dus we gaan toch maar verder. We fietsen naar Pollentia, daar kunnen we wat eten en drinken voordat we terug gaan naar ons hotel.
Pollentia is een mooi klein dorpje, heel pittoresk. Met gezellige kleine pleintjes. Er valt ons een lange lange trap op. Daar gaan we kijken. Het blijkt een trap te zijn naar een kerkje. Er zijn 365 treden (hebben we niet geteld hoor, maar in ons boekje konden we dat achteraf lezen).
Na omhoog en ook weer omlaag gelopen te hebben, gaan we snel nog even wat eten en drinken. We bestellen een sandwich con pollo (kip) en die ziet er erg goed gevuld uit! Kijk zelf maar :-)
Erik bestelt een zumo natural maar deze keer van Limón ipv Naranja. Tjonge wat is dat zuuuuuur zeg! De suiker die je erbij krijgt lost niet op maar kun je zo in een keer door je rietje zuigen, haha. Soort zuurtje maar dan opgelost. Ik bestel een ijskofie, gewoon zwarte koffie met een beetje suiker en veel ijsblokjes.
Na deze versterking fietsen we het laatste stuk terug naar ons hotel. We komen nog langs een bergje met een soort kasteeltje erop. Er schijnt een wandelroute naar de top te zijn, de Puig de Maria heet het geloof ik. Dat willen we nog een keertje lopen, moet een mooi uitzicht zijn vanaf de top! Maar vandaag niet meer...
Vrijdag 1 mei
Er wordt al een paar dagen voorspeld dat het vandaag zwaar bewolkt en regenachtig weer wordt. Als ik tegen 8.00 uur naar buiten kijk, is het inderdaad niet veel soeps. Nou, dan maar wat lezen binnen. Bij de receptie, waar er WiFi internet is, werk ik onze blog bij. Erik kan ondertussen eindelijk een keer echt uitslapen :-) Als ik de dagelijkse baguettes heb gesmeerd en koffie heb gemaakt, is het al bijna 12 uur. Na het ontbijt/lunch gaan we toch maar naar buiten, we nemen paraplu's mee maar het ziet er droog uit.
Langs het strand lopen we altijd naar het Noorden, naar de haven van Alcúdia maar nu lopen we naar het Zuiden. In het begin is er een stenen pad maar al snel houdt dit pad op en is het makkelijker om dan direct aan het water te lopen, waar het zand hard is zeg maar. Wel spannender want als er een golf aankomt, moet je op tijd wegspringen. We lopen en lopen en lopen, kilometers langs het water en het weer is ondertussen helemaal opgeklaard!
Het waait wel stevig maar we hebben gelukkig geen tegenwind. Ik zoek nog een paar mooie schelpjes. In de verte zien we een ander plaatsje, Cán Picafort. Daar zullen we onze wandeling beëindigen, wat eten en drinken en dan op de bus terug gaan naar ons hotel.
Uiteindelijk hebben we denk ik een stuk of 8 kilometer gelopen langs het water. Cán Picafort is een klein plaatsje. Aardbeien zullen hier wel een specialiteit zijn want op de boulevard wordt er overal aardbeien met slagroom aangeprezen. We mogen zelfs een aardbei proeven. Grappig, dat ze hier ineens iets met aardbeien hebben. We gaan op een pleintje uit de wind en in de zon zitten en bestellen sandwiches en koffie en daarna nog aardbeien met slagroom :-) Ondertussen kunnen we de bus in de gaten houden, die komt om het kwartier (gemiddeld). In de zon is het wel erg lekker warm. Als we de bus terug nemen zien we hoeveel we eigenlijk gelopen hebben! Goed man!
Als we in het appartement terug zijn, bel ik naar Suriname. Opa zou vandaag jarig zijn. Oma is nog in Brazilië horen we. Mijn tante en oom zijn goed aangekomen gisteren en we babbelen nog wat. Na een lekkere warme douche gaan we op zoek naar eten. We vinden een chinees waar we op het menu de krokante eend met pannekoekjes zien staan. Dat gaan we nog een keer proberen, op la Palma was dat ons goed bevallen. Alleen hier moet je zelf je pannekoekjes vullen (eend, sausje en prei erop en dan goed strak rollen). Erik is er een ster in gelukkig! :-) En het hoeft niet met stokjes, dat scheelt...
Morgen gaan we fietsen huren en een beetje in de buurt fietsen.
Donderdag 30 april
Vandaag is het Koninginnedag. Daar merk je hier niets van. Ben benieuwd hoe het weer vandaag in Nederland is. Hier was de voorspelling dat het bewolkt zou zijn. Daarom hadden we voor vandaag bedacht dat we met de bus naar de hoofdstad Palma zouden gaan. Het valt erg mee met het weer, het is helemaal blauw maar nog wel met een fris windje. Tot nog toe hebben we nog geen enkele dag windstil meegemaakt! Tegen 11.15 uur nemen we de bus. Een retourtje Palma kost 10,60 euro. Het is ruim een uur rijden, we gaan van Oost naar West over het hele eiland over de (enige) snelweg. We hebben ook nog twee dingen om te zoeken, een hoofddoekje voor oma (die we op La Palma niet gevonden hadden) en een oplader voor mijn telefoon.
Lekker slenteren in deze gezellig hoofdstad. We lopen richting de Kathedraal en komen langs een kasteel. Als je van de drukke, gezellige winkelstraten afwijkt kom je door stille smalle straatjes. Weer de typische spaanse sfeer.
Diverse telefoniezaken geprobeerd maar geen oplader kunnen vinden voor mijn Samsung. Dan lopen we richting de kust. Op zoek naar iets te eten en een mooi uitzicht op de Kathedraal.
Ja, daar is ie al. Hij is wel gigantisch zeg. Erik maakt een paar actiefoto's.
Detailfoto van de balkonnetjes die je hier zoveel ziet.
In de buurt van de Plaza Major (hieronder) staat er een winkeltje waar ze verse sapjes maken. Op de heenweg en op de terugweg drinken we daar een sapje. We hebben er een heleboel uitgeprobeerd; eentje met aardbei en mango, eentje met ananas, mango en cocos, eentje tutti frutti en eentje met papaya, mango en ananas (formentera). We hebben bij elkaar wel anderhalf liter sap gedronken geloof ik. Hebben we toch nog wat vitamientjes binnen (we eten niet zo heel erg gezond) en het was erg lekker!
Tegen 18 uur nemen we de bus terug. Het is benauwd in de bus. We besluiten om een paar haltes eerder uit te stappen en een stuk langs het strand terug te lopen. Lekker om weer in de frisse lucht te zijn. Achter mij in de verte zie je een bergje. Daar willen we nog op gaan wandelen als het weer goed weer is.
Erik heeft zere voeten en doet zijn schoenen uit om met blote voeten in het water te lopen.
Nog een fotootje samen proberen te maken...
Onder ons hotel staat een Spar supermarkt. Vroeger hadden we in Nederland een heleboel Spar supermarkten maar volgens mij zijn ze nu allemaal verdwenen. In Spaanse landen zijn er nog wel veel en ook hele grote. Deze Spar onder ons hotel is elke dag van 8 uur tot 22.30 geopend, dat is wel makkelijk. Ik haal hier elke ochtend een vers afgebakken bruin stokbroodje en twee verse kaiserbroodjes. Met kaas en Nutella. Kopje koffie erbij en dan wordt Erik wakker :-) Bofkont!
Woensdag 29 april
We nemen de bus naar een plaatsje iets noorderlijker, Port de Pollença/Puerto de Pollentia. Het is een gezellig klein havenplaatsje met kleinere strandjes. Het weer is vandaag lekker zonnig al waait er van tijd tot tijd een stevige wind. We lopen een stuk langs het water.
De sfeer is gemoedelijk en rustig. We komen twee Nederlandse fietsers tegen (vader en zoon) die ons in het Engels vragen of we een foto voor ze willen maken :-) We antwoorden in het Nederlands dat we dat wel willen. Er zijn ongelofelijk veel wielrenners op dit eiland. Allemaal mannen en vrouwen in strakke wielrennerspakjes die over het eiland crossen, volgens mij allemaal toeristen. Ziet er wel erg professioneel uit. Wij willen een fiets met een mandje voorin zodat we onze rugtas erin kunnen zetten. Veel minder stoer natuurlijk..
In het heldere water kunnen we visjes zien.
Er zijn overal stenen paden gebouwd waarover je een stuk in de zee kunt lopen. Met een soort boogjes waar het water doorheen kan lopen.
We vinden een mooie boom om in te klimmen.
Ik krijg ineens erg veel trek in chocola (soms kun je dat hebben, he). We gaan op zoek naar een supermaktje en Erik vindt een flesje vloeibare Mars. Daar word ik wel gelukkig van! Het was heerlijk... o ja, Erik wil ook een slokje. Vooruit maar! :-)
We gaan voor het eerst sinds we hier zijn, lekker op het strand liggen. Dan heb je een stuk minder last van de wind en het is lekker warm in de volle zon. Zo warm dat we na een tijdje onder zo een rieten parasolletje gaan liggen. Een boekje erbij en even relaxen. Na een uurtje nemen we de bus terug naar ons hotel. Kaartje kost 1,50 voor een enkeltje. Er gaan ook bussen naar Cap Formentor. Dat is het uiterste puntje in het Noordoosten. Van daaruit kun je het eiland Formentera zien. Er gaan bussen heen maar Erik heeft het in zijn hoofd zitten om er op de fiets heen te gaan! Ben benieuwd of we dat nog gaan doen en of het te doen is, volgens mij is het best bergachtig.
Dinsdag 28 april
We wandelen weer naar de haven van Alcúdia. Daar gaan we bij de tourist office langs en we betalen een rekening die we ontvangen hebben uit la Palma voor te hard rijden (70 waar je tijdelijk 50 mocht wegens wegwerkzaamheden). Omdat we in Nederland niet wisten hoe we het geld moesten storten hebben we de rekening maar hierheen meegenomen. De aardige receptioniste bij ons hotel heeft gebeld met het nummer wat op de aanmaning staat om te vragen hoe we het kunnen betalen. We moeten naar de bank Santander om het te storten en in het haventje zit zo een bank. Omdat we binnen een maand betalen, krijgen we 30 euro “ korting” :-)
Hier op het eiland hebben ze een specialiteit die we nog moeten uitproberen. Het heet pan amb oli. Geroosterd brood met tomaten en olijfolie en met jamón serrano, versierd met olijven en iets wat op zeeplantjes lijkt. We gaan het eens proberen. Niet slecht maar wel vet! De witte randjes halen we er af, is in ieder geval iets minder ongezond! Ik bestel een café con hielo (ik dacht dat het een ijskoffie was) maar ik krijg dezelfde café solo die Erik krijgt (espresso) maar dan met een glas met ijsblokjes erbij :-) Zo kan het ook natuurlijk.
In de zon is het erg warm, je voelt het branden op je schouders en nek. Goed insmeren maar. Maar in de loop van de middag wordt her weer bewolkt en gaat het weer waaien. Het water is mooi helder. We lopen weer terug naar ons hotel via het strand.
Als we achterom kijken zien we een van de steigers op het strand.
Bij ons hotel in de buurt zijn er een paar speelapparaten voor kinderen. Het is lang geleden dat ik van een glijbaan ging en ik wil even kijken of het nog lukt/past :-) Het ging prima!
's Avonds eten we verse paella bij het haventje. We hebben de weg van ons hotel naar het haventje en terug al heel vaak gelopen in de paar dagen dat we hier nu zijn! Paella was lekker, het stond als “ Blind paella“ op de kaart. De ober probeerde uit te leggen wat dat inhoudt en het enig wat hij bleef zeggen was: “ just to eat, just to eat“ . Uiteindelijk begrepen we wat hij bedoelde; er zaten geen schelpen en botjes in!
Maandag 27 april
We zijn gisteren aangekomen op Mallorca. Eigenlijk waren we van plan om met de auto door Luxemburg, Zwitserland en Frankrijk te trekken maar op het laatste moment hebben we toch een last minute reis naar Mallorca geboekt. Ik denk omdat we een beetje lui waren en het ook wel zien zitten om op een eilandje een beetje rond te kijken en op het strand te liggen. Op Mallorca kun je ook leuk wandelen en fietsen hebben we gehoord.
Dus zodoende zijn we opeens op Mallorca! Het is vandaag niet erg warm, een frisse wind en steeds meer wolken. We logeren in hotel Viva Sunrise in het plaatsje Puerto de Alcúdia. Dat ligt in het Noordoosten van Mallorca. Mensen praten hier een apart dialect, wat moeilijk te verstaan is, een soort Catalaans denken we. Het lijkt niet op gewoon Spaans en ik snap er dan ook niets van. Woorden met een X erin, C cedilles etc. Heel onspaans naar mijn idee :-) Gelukkig begrijpen ze ook wel ABS ;-)
We gaan naar het plaatsje Alcúdia, op ongeveer een half uur lopen vanaf ons hotel. Er is een leuk oud centrum met voornamenlijk toeristische winkeltjes met kleurige sjaals, natuurstenen, souvenirs etc.
De wolken trekken op en dan is het ineens lekker warm. We gaan op een terrasje een verse jus drinken. Erik besteld een sandwich vegetal, wat inhoudt dat hij een twee sneetjes brood krijgt met plakjes sla tomaat en ui erop :-) Wel lekker vers en gezond. En ik heb een salade met tonijn, ongeveer dezelfde dingen die Erik op brood heeft maar dan met wat tonijn eroverheen. Heerlijk zitten zo in het zonnetje. Er staat een kanarietje in een kooitje en die is enthousiast aan het fluiten. Erik vertelt dat hij vroeger ook een kanarietje had en dat hij wel eens naar de kanarie terugfloot op een soort kleien kannetje. De kanarie wachtte dan rustig tot Erik klaar was met fluiten en floot dan terug. Grappig verhaaltje!
Vanaf Alcúdia lopen we weer terug naar ons hotel langs het strand. Het is een erg lang strand en vrij breed. Nu heel rustig omdat het weer niet ernaar is om op het strand te liggen. Overal staan er rieten parasolletjes. Flinke wolken nu.
Aan het strand is er ook een Viva hotel, Viva Golf. We gaan daar even op het terras zitten, na wat over het strand gewandeld te hebben. We hebben al met al aardig wat gewandeld vandaag.
De rest van de dag doen we niet zoveel. We zitten een beetje afgelegen in een erg toeristisch gebied wat nu nog uitgestorven is. Het gezellige haventje ligt op ongeveer 15 minuten lopen van ons hotel. De restaurantjes bij ons hotel in de buurt zijn groot en ongezellig en erg gericht op toeristen. Dat is jammer. Maar goed, nu lopen we elke dag een stuk om bij het gezelligere gedeelte te komen en dat is wel goed voor ons!