Woensdag 16 december
Gisteravond zijn we aangekomen in Alicante. We zijn vertrokken vanaf Rotterdam airport waar we heel toevallig Erik zijn snookermaatje Tony tegenkwamen en ook mijn oude BHV leraar Jos met zijn vrouw. Zij hebben een huisje in Rojales, zo een 30 km ten zuiden van Alicante en zij blijven daar tot eind januari. Mazzelaars! Tony gaat niet naar Alicante maar hij vertrekt tien minuten eerder dan wij naar Faro. Ook leuk!
Vandaag is het slecht weer. Koud en grijs en een graad of negen. Brrr, daarvoor zijn we niet helemaal hierheen gevlogen... We gaan eerst ontbijten om de hoek van ons hotel (Hesperia Lucentum, heerlijk hotel) bij een cafetaria die we nog kenden van de vorige keer dat we hier waren. Het heet La Ibense. Tostadas de tomate en een baguette vegetal de atun. Cafe solo en een cortado erbij en verse jus. Ja, het ontbijtje is wel goed hier! Dan gaan we wat lopen. Er is een leuk uitzichtpunt op een bergje, Castillo de Santa Barbara, waar we heen zouden kunnen klimmen maar met dit grijze weer is het niet zo leuk. Aan de andere kant van het kasteel is er een groot winkelcentrum, Plaza Mar 2 (er zal vast ook wel een Plaza Mar 1 zijn maar die hebben we nog niet ontdekt). Daar lopen we heen, dat is tenminste overdekt. Het motregent af en toe een beetje maar het is vooral koud, geen zon te zien. Hopelijk trekken de wolken een beetje weg. In het winkelcentrum kopen we badschuim voor ons badje in het hotel. Ik kies er eentje uit met de geur van volle chocolademelk :-). Erik kiest er eentje met Ambergeur. Nou, het vooruitzicht van een lekker warm badje spreekt ons wel aan. Als we het winkelcentrum uitkomen, zien we ineens een straaltje zon! Joepie! We gaan gelijk op een bankje zitten om wat stralen te vangen. Dat is een wereld van verschil zeg, of je de zon voelt of niet, qua temperatuur. We gaan toch maar naar de Castillo wandelen. Een alternatieve route over de rotsen. De eerste foto van deze vakantie is van wat bomen op de rots met een blauwe achtergrond!
Maar als we bovenaan de Castillo zijn is de lucht weer helemaal bewolkt en is het weer koud. Bovendien zijn ze aan het verbouwen en is het restaurant dicht dus een kopje koffie of een flesje water zit er niet in. Beetje teleurgesteld lopen we aan de andere kant weer richting het centrum en terug naar ons hotel. Maar het lekkere warme badje maakt veel goed!
Donderdag 17 december
Vandaag is de voorspelling dat het zonnig wordt en 19 graden. Wauw, wat een verschil met gisteren! Het is heerlijk weer en we zijn helemaal gelukkig. Jammer genoeg is de voorspelling van de rest van onze vakantie veel minder, veel wolken en temperaturen die veel minder hoog zijn. Dus we moeten van de zon genieten vandaag! Na het ontbijt van tostadas met jam en tomaat en koffietjes gaan we langs de touristoffice voor informatie waar we allemaal heen kunnen per bus, tram en trein want dan gaan we geen auto meer huren zoals we eerder van plan waren. Is ook wel relax met het openbaar vervoer. We kunnen naar Elche of naar Santa Pola iets naar het noorden of wat andere plaatsen langs de kust naar het zuiden als Campello of Vila joiosa. Een km of acht langs de kust richting het zuiden is er een natuurpark, Cabo de las Huertas, waar je mooi kunt wandelen, vertelt de mevrouw van het toeristenbureau. We besluiten om maar helemaal naar Cabo de las Huertas te proberen te lopen zoveel als mogelijk langs de kust.
Eerst de Rabla aflopen richting het haventje. Ze zijn een deel van de boulevard, de Explanada de Espana, aan het herstellen. Even lekker in het zonnetje op een bankje zitten en op de kaart kijken hoe we gaan lopen.
Er zijn allemaal grappige kunstwerken neergezet op de boulevard.
We gaan nog even zitten bij een strandtentje en drinken een vers sapje, dat hadden we bij La Ibense nog niet gedaan vanmorgen. Kan die meneer met die nepgitaar niet ergens anders gaan spelen? Het is inmiddels al 12 uur als we verder lopen. Erik, wil je je jas niet uit doen? Het is best warm! Nee, gedoe met jas vasthouden enzo, Erik houdt hem nog aan :-)
Op gegeven moment houdt het pad langs het water op. We kunnen nog wel langs de tramrails lopen. Uitkijken wanneer de tram eraan komt. Waar hij verderop door de poort gaat, moeten we omhoog klimmen naar de autoweg. Hmm, dit is zeker wel een alternatieve route.
Na ongeveer anderhalf uur lopen zijn we bijna bij de Cabo de las Huertas. Er loopt een mooi pad met gezellige palmen en lantaarnpalen en bankjes in de zon waar we even op gaan zitten. Voetjes omhoog en een koekje eten en wat water drinken. Heerlijk, zo in de zon met het windje in je gezicht en uitzicht op de zee. Wat opvalt hier is dat er overal wel bankjes zijn gemaakt. En overal zie je vuilnisbakken langs de wegen. In Alicante op de Explanada staan er losse houten klapstoelen waar je gebruik van kunt maken, die je overal heen kunt slepen waar je maar wilt zitten. Zo grappig en relax!
Vanaf de Cabo hebben we een mooi uitzicht op waar we vandaag vertrokken zijn. We zien de heuvel met de Castillo en links daarvan een hoge flat, deze flat staat bij de Rambla, in de buurt van de touristoffice. We hebben toch best een aardig stuk gelopen zo langs de kust.
Als we helemaal om de Cabo de las Huertas lopen langs de zee, dan komen we aan de andere kant uit op een heel lang strand. Daar zullen vast wel restaurantjes zijn waar we kunnen lunchen want we hebben behoorlijk trek gekregen en ik voel een plasje aankomen. Het is een mooi gebied hier, grote mooie rotsen en het loopt heel makkelijk. Erik is al wat vooruit gelopen.
Cave woman :-\
En nog wat sfeerfotootjes.
Mooie rotsplantjes.
Een strand van rotsen. Hier en daar zitten er mensen te zonnen. We zien zelfs een blote man op een handdoekje. Erik vraagt of ik er wel langs durf te lopen :-)
En dan zijn we aan de andere kant van de kaap. Hier een breed en lang strand. Hmm, het is wel een beetje uitgestorven. Inmiddels al tegen half vier. Knorrende maagjes.. Laatste koekjes eten we op.
Gezellige familie palmbomen in het zachte licht.
We vinden een restaurant waar er al een paar mensen zitten te eten. Laten we hier maar naar binnen gaan want zometeen vinden we misschien niets meer. De ober doet een heel verhaal over een verse vis en ik versta de helft maar knik af en toe en als Erik me vraagt wat ie gezegd heeft kan ik het niet echt navertellen :-) Ik dacht dat ie zei dat de verse vis een wilde vis uit de zee is en dat ie heel lekker is. Maar ik dacht ook dat ie zei dat hij 25 euro kostte maar later bedacht ik me dat hij 50 euro zei :-) Enfin, het zal wel een erg lekkere vis zijn. We moeten wel een half uur wachten tot ie klaargemaakt is. We eten een gigantische salade in de tussentijd, met grote stukken tonijn. Zou het verse tonijn zijn?
Na een tijdje komt de ober met een giga vis op een schaal, helemaal bedekt met zout, wel twee kilo zout denk ik. Dan doet hij er iets van alcohol overheen en steekt hem aan. Hee, onze vis staat in brand! Hij gaat vanzelf uit en de ober verdeelt de vis over onze borden. Handig, hoeven we zelf niet te stoeien met de graten. Mag ook wel voor die prijs, vindt Erik :-) Het is een Lubina (later zoeken we op dat dat zeebaars betekent maar Erik had het al geraden). Heerlijk zachte vis, smaakt erg goed en de porties zijn een half bord vol. Nou, onze buikjes zijn helemaal bol. Als de ober lachend komt vragen of we nog een toetje willen, vertellen we dat er alleen nog maar koffie bij kan. Een solo en een cafe bombon voor mij (met gecondenseerde gesuikerde melk, leche condensada). Goede afsluiting. Nu slapen! :-) Eerst nog met de bus terug naar het centrum van Alicante, waar ons hotel staat.
De ober maakt een foto van ons na het eten.
Vrijdag 18 december
Het is vandaag een bewolkte dag, zoals voorspeld was. We gaan met de trein naar Elche, of Elx. Een retourtje kost 3,20 euro p.p. Het is ongeveer 20 minuten met de trein. Voordat we vertrekken kopen we nog koffie en thee bij de Bogatta op het station. Het meisje geeft mij een beker met wit schuim. Water schuimt toch niet zo wit? Ik vraag of het voor de thee is en ze knikt van ja. We lopen weg maar ik ben toch niet gerust. Volgens mij is dit melkschuim, zeg ik tegen Erik. We lopen weer naar de balie en ik vraag of er melk in mijn beker zit. Ja, dat klopt, zegt het meisje. De meeste mensen vragen een combinatie van melk en water, wilde je dat dan niet? Toen kreeg ik gewoon water. Wat overigens niet te zuipen was want het smaakte naar chloor. Enfin, we hadden wat warms om vast te houden want vandaag is het niet zo heel warm. Foto van Erik in de Renfe.
Elche staat bekend om haar grote oppervlakte aan palmtuinen. Het station waar we uit moeten stappen heet ook Elche Parc. Het lijkt allemaal geweldiger dan het is. Alles ziet er een beetje rommelig uit. Door het park lopen we naar het centrum want we hebben al weer trek en het is tijd voor lunch. Vijvertje in het park met spaanse tegeltjes en kerststerren.
Aan de andere kant van het park komen we in het centrum. Ergens op een pleintje vinden we een cafe/restaurant met een terras op het plein met in het midden een luchtverwarmer. Hier gaan we zitten en bestellen we een plato combinado met pechuga de pollo (kipfileetje) en frietjes en sla en nog een plato combinado met revuelto de huevos (omeletje) en frietjes en sla. Twee verse sapjes erbij. Dit is wel het hoogtepunt van de dag geweest bedenk ik me nu ik dit schrijf :-) Heerlijk warm en knus en toch buiten, lekker eten. En daarna een cafe solo voor Erik. Ik heb de cafe bombon herontdekt :-) Is een toetje en een sterke koffie tegelijk.
Na de lunch gaan we op zoek naar de rivier waarlangs we kunnen lopen. Op de kaart die we gekregen hebben bij een toeristenbureautje lijkt het alsof de rivier omgeven is door een palmenoerwoud. Maar in werkelijkheid is het niet zo dichtbegroeid. De rivier is een watertje wat in een betonnen vloer stroomt met aan de zijkanten een hoge muur. We lopen bovenlangs en aan onze linkerhand is er een soort van vuilnisbelt, met stukjes tegel en plantjes en nog meer rommel. We lopen tot we niet meer verder kunnen en dan weer terug. Op het kaartje staat dat er een spannende route door de palmentuinen gemaakt is. Deze gaan we opzoeken. De palmentuinen van Elche staan op de Unesco lijst van werelderfgoed. Nou, misschien een beeetje overdreven.. Zie onderstaande foto op het spannende pad :-/
Er is ook een soort botanische tuin hier ergens. De mevrouw van het toeristenbureau had daar een kruisje gezet op de kaart, moet vast de moeite waard zijn. Dat gaan we opzoeken. En ja hoor, eindelijk een echt mooie (palmen)tuin! We moeten wel vijf euro p.p. betalen om naar binnen te mogen. Hier staan palmen uit verschillende werelddelen en een heleboel planten die we in Nederland kennen als kamerplanten en die hier hele stuiken zijn. Er is ook een watertje met aan kop het gezicht van Elche. Dit is een bekend vrouwenhoofd, karakteristiek voor Elche.
Hieronder een paar foto's van de tuin.
Er staan ook hele grote kaktussen in allerlei vormen. De grote bolvormige vinden we het leukst. Hoewel die met de zacht uitziende wollige haartjes ook wel grappig is.
Het begint te regenen. We gaan weer richting het centrum en stoppen bij het resaturant met het overdekte, verwarmde terras voor een capuchino. O ja, zo was het hier, dan krijg je koffie met slagroom :-) Het is inmiddels al half vijf en we willen de trein terug van tien voor vijf nemen. Onderweg wil Erik nog even snel kijken bij de drie wijzen die op het plein voor de cathedraal in de regen staan.
Terug in Alicante gaan we bij de Corte Ingles nog even een paar boodschapjes halen als water en Danone toetjes en een pakje met Oreo koekjes voor noodgevallen. In het restaurant eten we nog een Sandwich Cortty, bekend van de vorige keer en een zalmlasagne voor mij. Dan delen we nog een tortitas con nata met chocoladesaus en helemaal voldaan kopen we een paraplu en gaan we richting hotel. Het is al donker. Op hoeken van straten wordt vaak geroosterde kastanjes verkocht. Best lekker en warm en toch gezond. Nu even niet want we hebben volle buikjes maar we vinden het wel een goed idee, iets voor in Nederland!
Zaterdag 19 december
Van vandaag hebben we geen foto's. Het is een beetje een rommelige dag. De voorspelling is dat het heel de dag grijs blijft en gaat regenen. Uiteindelijk hebben we geen regen gezien, wel was het bewolkt. Maar niet zo heel erg donker en heel even hebben we een klein beetje zon gezien. Enfin, we hebben het plan om met de trein in een kleine twee uur naar Valencia te gaan, waar het vandaag wel heel de dag zonnig is volgens het weerbericht. Maar als we kaartjes willen kopen blijkt dat de trein al vol zit en de volgende gaat pas vier uur later. Nou, dan blijven we maar in Alicante. De volgende dingen hebben we gedaan.
In een gemeentehuis hebben we naar een expositie gekeken van kerststalletjes. Er staat hier een museum van kerststalletjes wat al 50 jaar bestaat! Grappig he, dat ze van zo iets een museum maken! De kerstlandschappen zijn heel mooi gemaakt met veel details. Overal zijn kerststalletjes gemaakt met de Drie Wijzen uit het Oosten. In een van de landschappen zagen we een van de kamelen beladen met allemaal speelgoed voor het kindje Jezus, zoals barbiepopjes en snoopy speelgoed :-)
We hebben de tram genomen naar El Campello, een plaats langs de kust op ongeveer een kwartier met de tram. Van daaruit zijn we over de boulevard terug gelopen en na ongeveer een uur hebben we de tram weer terug genomen. De boulevard op dit stuk is kilometers lang en recht. Het trammetje rijdt direct langs de boulevard, dat is makkelijk.
Na een lekker warm badje en een siesta zijn we 's avonds bij de VIPS gaan eten waar ze toch echt de lekkerste brownie met ijs hebben. De tortitas zijn weer het lekkerst bij de Corte Ingles vinden we na een vergelijkwarend onderzoek. Brr, het is wel koud zeg. Na een rondje gelopen te hebben, komen we aan de achterkand van ons hotel een gezellige straat tegen met een aantal leuke restaurantjes. Eentje waar ze claimen typische gerechten van Alicante te hebben en eentje met Italiaanse gerechten die er ook heel goed uitzien. Kunnen we morgen komen eten.
Nog wat Yathzee en Mastermind gespeeld en toen gaan slapen. De weersvoorspelling voor morgen is dat het zonnig wordt. Het blijft wel koud met 10 graden. We gaan dan met de bus naar Santa Pola, aan de kust op zo een 20 km ten zuiden van Alicante.
Zondag 20 december
De mevrouw van la Ibense, waar we elke ochtend ontbijten, ging al in de weer met de tostada's maken die we altijd bestellen (met tomate en mermelada) maar vandaag willen we een baguette vegetal con atun en een baguette met anchoas en tomate. Jaaa, zooo voorspelbaar zijn we nou ook weer niet haha. Morgen nemen we weer het gebruikelijke recept. Extra grote jus erbij. De verse jus is hier overal te krijgen en kost niet zo veel als in Nederland. Tot nu toe hebben we elke dag dat we hier zijn wel minstens een keer verse sinaasappelsap gedronken. Makkelijke manier om de vitamientjes binnen te krijgen en natuurlijk erg lekker!
We lopen naar het busstation en zijn net op tijd voor de bus naar Santa Pola. Ik had aan een mevrouw achter een loket gevraagd waar de bus naar Sa Pobla vandaan vertrok maar na een paar verbaasde blikken begreep ze dat ik Santa Pola bedoelde. Sa Pobla was op Mallorca. Erik zegt dat, als ik toch alle vakanties door elkaar haal, het niet meer uitmaakt waar we heen gaan en we net zo lief elke keer naar Belgie kunnen gaan :-)
De bus doet een mooie route langs de kust. De rit duurt ongeveer een half uur. Bij de haven van Santa Pola ga ik nog even naar het toilet en we drinken koffie. Erik bestelt verse ananas en ik bestel een portie patatas mediteranneo, dat zijn halve aardappels in schil met een hele sloot olijfolie eroverheen en flink wat gebakken knoflook. Erik moet ook maar een paar opeten dan :-)
We gaan op zoek naar Las Salinas, de zoutmeren van Santa Pola. Daar schijnen wandelroutes te zijn. Volgens de ober moeten we ongeveer 3 km langs de zee blijven lopen en dan komen we er vanzelf. Het strand is bijna helemaal leeg! Ik vraag me af hoe het er hier uitziet als je in de zomer komt. Zal wel een heel ander gezicht zijn.
Wel een gek gezicht, die grote bergen van zout. Per dag hebben we maar 3 gram zout nodig en het Voedingscentrum schrijft max. 6 gram voor. Uit hoeveel jaren aan zout zouden deze bergen bestaan?
Het wandelpad gaat helemaal niet langs zoutmeren, zoals ik me ze had voorgesteld. Het is gewoon een soort duinlandschap. Er staat wel zo een grote, typisch spaanse stier zoals je die overal in Spanje tegenkomt.
Het is echt stil hier en het lijkt steeds ietsje warmer te worden. Mooie schittering van de zon op de zee en een verlaten strand.
Duinflora. Die lange stelen zijn van de agaveplanten.
Na een tijdje in het duinlandschap gelopen te hebben, keren we weer om. Het is al vier uur en we moeten heel het stuk naar de haven nog terug lopen en we willen ook nog in het centrum van Santa Pola kijken. Hoewel nu waarschijnlijk alles gesloten is. Onderweg komen we nog een gezellig bankje tegen waar we even in het zonnetje gaan zitten en spelen met de camera.
De boulevard van Santa Pola is gezellig met aan beide zijden palmbomen en overal bankjes in de zon.
In het centrum van Santa Pola is niets te doen, alles is dicht. Het is inmiddels al vijf uur en we willen de bus van 17.50 nemen. We hebben wel erg trek gekregen. Vijf minuten van de bushalte staat er een Mac Donalds, misschien kunnen we daar nog snel iets eten voor we op de bus stappen. Ja, dat lukt nog wel. Bovendien is de bus een kwartier te laat. Nu de zon onder is, is het weer behoorlijk koud. In Alicante aangekomen kopen we voor het eerst churros bij een kraampje. Het wordt vers gedraaid en gebakken. Met suiker en we kopen een bekertje chocolademelk om het in te dopen. Jummie, dat is lekker! Langs de kerstkraampjes en boekenkraampjes lopen we naar de Corte Ingles om in de supermarkt water en yoghurt te kopen voor op de hotelkamer. Mooie verlichting.
De vorige keer hadden we op de hoek voor de Corte Ingles (kun je op de bovenstaande foto zien) kastanjes gekocht bij een echtpaar. Vandaag proberen we een ander kraampje op een andere hoek van de straat bij een meneer.
Een zakje van 2 euro. Maar deze kastanjes zijn niet zo goed als die we bij de andere kraam gekocht hebben. Meer dan de helft blijkt verbrand te zijn. Nou ja, weten we de volgende keer waar we heen moeten voor de betere kastanjes. Nu op naar het hotel voor een lekkere warme douche. Koude vingers en vermoeide voeten. Morgen wordt het een regenachtige, bewolkte dag maar niet zo koud met 16 graden. Kijken wat we dan gaan doen.
Maandag 21 december
Vandaag gaan we ontbijten naast la Ibense, bij een tapasrestaurant. De tostadas zijn groter en van steviger brood. Het is hier ook wel gezellig, wat meer restaurantachtig. Misschien kunnen we hier 's avonds eens tapas komen eten. Voor 3 euro hebben we een halve tostada, een koffie en een glas verse jus. Wel iets duurder dan bij la Ibense maar ook luxer.
Dan halen we twee plastic zakken met vuile was op in ons hotel en brengen dat weg naar een tintoreria vlak achter de markt. Het marktgebouw staat tegenover ons hotel. We waren eens op zoek naar fruit maar vonden een hele hal met vlees en vis, een heleboel inktvissen in alle maten en soorten met en zonder zuignappen... maar geen fruit :-) Morgen tegen half acht 's avonds (por la tarde) is de was klaar en het kost 8 euro. Dat valt mee! Lekker makkelijk zo.
Het weer valt wel mee. De voorspelling is dat het zou gaan regenen maar het is alleen maar bewolkt, geen regen. Ontlast van de was gaan we op weg naar het overdekte winkelcentrum. Ik heb daar de eerste keer dat we er waren hele mooie oorbellen met een parel en een klein steentje gezien en die wil ik graag gaan kopen. En Erik wil naar de kapper. We lopen het eerste stuk richting el Castillo omhoog door een typisch straatje wat geheel uit een trap bestaat.
Het hondje wat op de trap staat liep helemaal omhoog en luisterde niet naar zijn baasje die driftig aan het roepen was dat ie naar beneden moest komen. In de Plaza Mar 2 drinken we nog een kopje koffie en gaan dan op zoek naar de juwelier. Op welke verdieping was ie nou? We vinden hem op de begane grond en ik krijg de oorbellen als kerstkadootje van Erik! Dat is lief! Nu ben ik het Meisje met de Parel en Erik gaat mij schilderen haha, net als in het boek over de schilder Vermeer en het meisje Griet uit Delft.
Nu moet ik een kadootje voor Erik vinden. Dat valt niet mee. We besluiten dat ik hem dan trakteer op een was- en knipbeurt bij de kapsalon. Het meisje raadt Erik een shampoo aan voor grijs haar wat voorkomt dat je haar geel wordt :-) Ach, dat kan er wel bij als kadootje. Later lezen we op de fles dat je wel snel je handen moet wassen na gebruik omdat ze blauw kunnen worden! Hmm, misschien wordt Erik wel een kerstsmurfje :-)
Als we het winkelcentrum uitlopen, gaat de zon een klein beetje schijnen. Laten we snel naar de boulevard lopen en op een bankje gaan zitten, misschien vangen we nog wat zonnestralen... Het is vandaag een aangename temperatuur. Op het strand staan fitnessaparaten voor senioren waar we even op spelen en er staat ook een groot klimrek. Ik durf niet tot helemaal bovenin te klimmen maar Erik wel.
Via de haven lopen we terug naar de stad waar we wat gaan eten bij el Corte Ingles. Vanuit de haven heb je zicht op el Castillo.
De rest van de dag doen we niet veel bijzonders. Het weer wordt steeds bewolkter. Morgen wordt ongeveer hetzelfde weer voorspeld. We lezen op internet dat het in Nederland waarschijnlijk een witte kerst wordt. Dat is leuk! Wel een verschil in temperatuur want donderdag, wanneer we vertrekken, is het hier 20 graden. Dat is 20 graden meer dan in Nederland!
Dinsdag 22 december
Het plan is om met het trammetje naar Hiper Finestat te gaan en vandaar naar de Puig Campana te lopen. Dat is de hoogste berg hier in de buurt. Maar het weer zit niet mee. Als we na een uur in de tram bij de halte zijn, is het aan het regenen. Dan rijden we maar door naar de eerstvolgende grote plaats. Dat is Benidorm. Tjonge, wat is het hier vreselijk zeg! Alleen maar grote flats, ten minste 50 procent aan een speciaal slag toeristen en niet eens een Corte Ingles om lekker droog en warm in rond te wandelen! De toeristen die er tegen deze tijd zijn, zijn oude mensen die van stijldansen houden enzo. We komen er een paar tegen als we later ergens langs de boulevard naar binnen gaan om te schuilen voor de regen. Onze cortado en cafe solo kosten hier aan de boulevard samen 5,80 ipv de normale 2,40 ergens anders. En dan is het niet te zuipen ook nog. Bah, wat een nare stad is dit. Enfin, wel grappig om van een afstandje te bekijken. Veel dikke mensen, een tikje asocialer ook. We worden in het engels aangesproken want er wordt verwacht van ons dat we toerist zijn. Veel plastic restaurants (nou ja, de restaurants zelf zijn niet van plastic maar alles erin wel zo een beetje). Verder zien we diverse plekken waar we erwtensoep kunnen krijgen en Amstel bier :-) Een soort Nep Spanje is de conclusie denk ik zo een beetje.
Aan het eind van de boulevard is er een soort natuurgebied. Daar gaan we kijken. We weten niet precies hoe we er moeten komen maar gelukkig kun je een willekeurige voorbijganger in het Nederlands aanspreken en er staan nu net twee mensen voor ons Nederlands te praten dus we vragen aan hen even hoe we er moeten komen. Dat is dan weer wel handig van Benidorm :-)
Na een tijdje klimmen komen we bij een pad dat vroeger denken we gewoon een autoweg was maar die ze nu afgezet hebben voor verkeer en daarmee is het gelijk natuurgebied gemaakt. Beetje nep vinden wij. Maar goed, beter dan de toeristische boulevard dus we gaan het pad op. Het eindigt bij een soort torentje.
Aan de andere kant van de toren is er een flink steile afgrond.
Het ziet er steeds dreigender uit. Gaat vast hard regenen zometeen. Op de terugweg kun je de boulevard van Benidorm zien. En het pad wat terugloopt.
Dan gaat het inderdaad regenen. Gelukkig hebben we een paar dagen geleden een paraplu gekocht bij de Corte Ingles. Het is een echte Kukuxumusu! :-) Zal wel bekend zijn, ze hebben er ook servies van enzo.. Hij is leuk doorzichtig.
Hele dreigende lucht... Snel teruglopen naar de boulevard waar we bescherming kunnen zoeken in een cafeetje ofzo.
Het gaat even flink regenen. We zijn al op de bouelvard en gaan snel een restaurant binnen. Als we binnen zijn, zien we dat er bijna alleen maar 60 plussers zitten en er gaat zo een nepbandje spelen. Een magere man met een paars overhemd, een dikke zwarte bril en een paardenstaart in en een magere vrouw gaan stijldansen. Zij zijn nog geen 60 denk ik. Ze kijken heel erg serieus. Ik vind dat alle stijldansers altijd zo heel erg serieus kijken. Enfin, ze zijn dan ook wel de show voor de andere gasten. Hier drinken we de eerdergenoemde, veel te dure waardeloze koffie. Kunnen we wel even een plasje doen en de handen wassen (tjonge wat is die plastic deurknop vet en smerig). Plotseling is buiten de grijze, klamme lucht die er al de hele dag hangt, weg! We vluchten snel de tent uit. Heel fel licht en lekker warm nu.
Jammer dat het al bijna vijf uur is. Nu zou het juist leuk zijn om te wandelen. We moeten nog heel het eind naar de tramhalte terug lopen, zo een drie kwartier. Omhooglopen nu ipv naar beneden. Pff, daar krijg je het warm van. Jas uit, sjaal af...
Vanuit de tram hebben we een mooi zicht op de Puig de Campana met de ondergaande zon. Jammer dat we er niet op konden wandelen vandaag, zoals het plan was. Het ziet er indrukwekkend uit. Misschien hebben we morgen meer geluk. We zullen niet helemaal naar de top lopen want dat is een tocht van vijf uur en dan moet je ook nog weer terug. Maar misschien kunnen we wel een stukje omhoog klimmen, hebben we waarschijnlijk wel een mooi uitzicht. Het is nog even afwachten wat het weer voor morgen wordt.
Na anderhalf uur in de tram zijn we bij de halte Mercado, eindpunt van de tram. Dit is ook de halte die het dichtsbij ons hotel ligt. Ons hotel ligt namelijk tegenover de Markt. Zie hieronder een foto van de feestelijk verlichte Mercado. Felices Fiestas!
Na een douche en een klein slaapje gaan we eten bij de Italiaan acher ons hotel in het straatje. Hij heet La Tagliatelle :-) Erik zijn pizza ziet er wel errug mooi uit! De bodem is flinterdun. Ik heb nog nooit zo een dunne pizzabodem gezien. Erik zegt dat ze in Italie de bodem altijd zo flinterdun maken. Ik heb een papardelle (dikke lintpasta) met tomaten en courgettes. Als toetje hebben we nog een huisgemaakte cheesecake met kersensaus en een dame blanche met warme chocoladesaus en kersen. Nog een cafe solo en een cafe bombon en dan zitten we stampievol :-) Dat was lekker.
We lopen nog een extra rondje om het eten wat te laten zakken. Dan gaan we weer naar het hotel. Hieronder een foto van de voorkant. Achter de palm is de letter C verstopt!
Woensdag 23 December
Als we naar buiten gaan zien we dat het weer een bewolkte dag is. Wordt dus geen bergwandeling over de Puig Campana vandaag. Na het ontbijt lopen we richting de haven en langs de haven naar een overdekt winkelcentrumpje, Panoramis. Onderweg komen we langs een gebouw waarin er een expositie staat van Rodin. Daar gaan we nog even kijken. Allemaal metalen beelden en sommige van wit steen van mensen die in ingewikkelde posities om en over elkaar heen gedraaid zijn. En een man die Balzac heet, beetje vadsig. Een heleboel fauna's en zeemeerminnen. En el Piensador natuurlijk! De vrouwen hebben allemaal bolle buikjes en zwembandjes en de mannen zijn breedgeschouderd en gespierd...Jaja!
Als we de expositie uitlopen, is het ineens zonnig! Heerlijk, de zon op onze gezichtjes. We lopen nog even door naar het winkelcentrum met uitzicht op de haven. Strak blauwe lucht met op de achtergrond el Castillo de Santa Barbara. In het winkelcentrum gaat Erik nog even kijken in het boekenwinkeltje terwijl ik in een soort wereldwinkeltje heerlijk zachte fluffy pantoffels koop.
Als we weer terug lopen langs de haven om op een bankje in de zon te gaan zitten, komen we een vrouw tegen die ons iets probeert te vertellen. Er ligt een pulpo in het water, vlak langs de rand waar wij op lopen. Waar ligt ie dan? Ze brengt ons erheen. Wauw, wat is ie groot. En griezelig. Net iets uit Pirates of the Caribien...
We blijven een tijdje op onze hurken zitten kijken wat el Pulpo zoal doet in de haven. Hij maakt zich soms helemaal plat als een vloerkleed en glijdt dan over stenen heen en dan is ie weer bol. Er komt een man voorbij die ook komt kijken. Hij zegt dat het een grote pulpo is en dat hij honger heeft. Hij loert op vissen. Maar we zien een heleboel vissen gewoon langs de inktvis zwemmen, ze zouden toch zeker wel weten dat ze gevaar lopen als ze opgegeten kunnen worden? Of zien ze de pulpo niet door zijn schutkleur? Of misschien zijn deze vissen te groot voor de pulpo om opgegeten te worden? Wie zal het zeggen.. Op de onderste foto kun je beter zijn kop en ogen zien als hij zicht voortbeweegt.
Erik op een bankje bij de haven. Lekker in de zon. Even bijkomen van de schrik van el pulpo :-)
Meisje met de Parel. Nu met parel.
Laten we even de tas en de paraplu naar het hotel terugbrengen, dan kunnen we wat eten en daarna weer terugkomen om verder van de zon te genieten. Over de wandelpromenade langs de haven lopen we weer terug. Aan het eind zie je El Castillo en El Hoge Flat ervoor. Beetje jammer dat die daar het zicht verstoort :-\
De gezellige Explanada met de kraampjes en de houten stoeltjes die zometeen vast gebruikt zullen worden om in het zonnetje te zitten. De meeste kraampjes verkopen sjaals en petjes, sommige verkopen sieraden.
We besluiten om in het restaurant achter ons hotel te gaan eten waar ze zeggen dat ze typisch Alicants eten hebben. Tijd voor een paella want dat hebben we nog niet gehad deze vakantie. Ik bestel een paella die ik zonder veel gedoe kan opeten, een arroz encebollado con gambas. Dat betekent zoiets als rijst met uitjes en gambas. Erik gaat voor de paella Alicante, met mariscos. Ik wil geen friemelige intvisdingen in mijn paella, vind ik een beetje eng. We moeten erg lang wachten op de paella's. In die tijd hadden we rustig een uurtje in de zon kunnen zitten. Kunnen ze ons niet even bellen op onze mobiele telefoon wanneer het klaar is? Na ongeveer een uur krijgen we ons eten. Het ziet er wel heel mooi uit. En de friemeligheid valt reuze mee!
Volgens mij komen we pas ruim twee uur later het restaurant weer uit. Er was een grote groep mensen die net voor ons bestelden en daar moesten we denk ik zo lang op wachten. Zo een paella duurt altijd wel een beetje lang om te maken. Intussen zijn er steeds meer wolken die voor de zon komen. We gaan nog even op een bankje bij de haven zitten maar het is best fris zonder zon en in de wind. Nou zeg! Hebben we op deze misschien wel laatste zonnige dag voor ons vertrek de zonnige uren in een donker restaurant gezeten om te wachten op ons eindeloos durende paella! Dan gaan we maar terug naar het hotel om een siesta te houden.
In de avond gaan we naar de VIPS om te eten. De brownie met ijs deze keer op de foto gezet. Is echt heel erg lekker. De chocoladesaus die ze hier gebruiken zouden ze ook bij de tortitas moeten gebruiken, is een meesterlijke chocoladesaus!
We lopen nog wat rond door de met kerstversiering verlichte straten. Het valt ons op dat de Drie Wijzen uit het Oosten hier een belangrijke rol spelen in het kerstgebeuren. Je komt ze overal tegen. Natuurlijk in de talloze kerststalletjes die je overal ziet maar ook in de etalages van winkels en zelfs bij een makelaar in de etalage. Verder hebben we een cartoonversie gezien op een stadsbus en zelfs op onze suikerzakjes die je bij de koffie krijgt! In Nederland krijgen de Drie Wijzen volgens mij niet zoveel aandacht als hier. Grappig.
Morgen vertrekken we weer naar Nederland. Met het vliegtuig van 17.10 uur. Volgens de weersvoorspelling kan het een witte Kerst worden. Lijkt me wel gezellig. We wensen iedereen die op deze blog kijkt gezellige feestdagen en een gezond en vrolijk 2010!