Suriname, Februari/Maart 2010
Zaterdag 27 februari
Gisteren aangekomen in Suriname en vandaag ben ik jarig! Ik ga met papa, Adriana en Bea lunchen bij Resa. Saoto soepje en pitjel met lekkere surinaamse pindasaus. Proost!
De rest van de familie heeft nasi en bami, ook lekker.
Met papa proosten op mijn verjaardag.
Na het eten lekker fris douchen (het is dertig graden buiten) en een siesta houden met de airco aan. Dan weer fris voor de avond. Tante Ursi komt langs.
Met oma op haar hobbelstoel.
Adriana en Bea zijn er ook.
Papa voert de jarige een stuk taart.
En oma kijkt een beetje ondeugend..
Ik heb van papa een superdeluxe digitale spiegelreflexcamera gehad. Nu nog leren hoe ik ermee moet werken :-)
Dat was een relaxe verjaardag. Ik heb Erik wel een beetje gemist maar ik heb hem vandaag geloof ik wel vier keer gesproken. En ik heb een lief kaartje gehad wat ik in mijn koffer mee moest nemen maar nog niet mocht lezen tot ik jarig was. Dat heeft wel wat moeite gekost ! :-)
Maandag 1 Maart, Holi
Vandaag is het Holi. We wensen elkaar Shubh Holi! Op straat zie je mensen in open trucks rijden. Ze zijn helemaal besmeurd met kleurstof en gooien soms ook kleurenpoeder en ander kleurspul op voorbijgangers. Ze zingen en maken muziek.
Ik ga met twee tantes op stap, tante Ursi en tante Sheela. We gaan bij hun familie op bezoek voor de holiviering. Het is voor mij de eerste keer dat ik Holi vier, normaal doen we niet zo heftig mee met elkaar onder de kleuren zetten maar deze keer zal ik het weten! Het feest wordt gevierd in de tuin. Iedereen gooit poeder in alle kleuren op elkaar en emmers water met kleurstof over elkaar heen en besmeert elkaars gezicht met kleurenpasta. We kwamen keurig schoon aan in witte hemden en witte broeken. Na verloop van tijd ziet tante Ursi er zo uit.
En tante Sheela ziet er zo uit. Dit is nog maar het begin, wordt ons gezegd :-)
Hier zie je de mensen in actie!
Er is genoeg te eten; roti en pompoen en kousenband en rijst bhirjani en bara's en nog veel meer..
Toen we aankwamen was ik een beetje bang voor wat er ging komen. Ze hebben me in het begin een beetje gespaard maar op een gegeven moment moest ook ik eraan geloven. Ik krijg eerst een emmer water met kleurstof over me heen zodat ik helemaal doornat ben en daarna wordt mijn gezicht groen en rood gemaakt. Mijn tantes wacht ongeveer hetzelfde lot. Gelukkig schijnt de zon zodat we weer een beetje op kunnen drogen.
Hieronder een actiefoto. Vooral de kinderen hebben de tijd van hun leven. Maar ook de volwassenen kunnen zich vandaag uitleven, schieten met waterpistolen gevuld met kleurstof en komen ongemerkt achter je staan met hun handen vol met kleursel om over je gezicht te smeren. Het ziet er allemaal gezellig kleurig uit.
Het is een hele ervaring! Moet je eens meegemaakt hebben :-)
Zo zie ik eruit als ik bij oma terugkom! Voorzichtig naar de douche gelopen op mijn tenen want mijn voeten waren rood en een half uur geschrobd en gescrubd om alles eraf te krijgen.
Je ziet er nu weinig van, alleen mijn gezicht is nog een beetje groenig maar dat krijg ik er met alle gepoets er niet af. Slijt wel denk ik :-)
Ik herinner me op de middelbare school een belgisch meisje met witblond haar, Nelle, die na een Holifeest een hele week met fel rood en paars haar op school gelopen heeft! Dat was wel grappig!
De rest van de week:
Hieronder volgen wat flarden van activiteiten in de rest van de week. Zoals met papa groenten kopen.
Het is zo warm in de stad dat we bij het karretje een flesje water kopen. Ze verkopen ook een heleboel typisch surinaamse bollen. Doet me denken aan de “ bollenman“ die vroeger bij school bollen kwam verkopen. Schuine bol, chocoladebol, berlinerbol, bol met gele vla, ...
Altijd vreselijk druk in de stad. Op een betaald-parkeren-terrein staat de auto van mijn vader. Papa en Adriana poseren voor de stoere auto.
Foto van een bougainville. Hele bomen, in alle kleuren.
Elke ochtend, nou ja, de meeste ochtenden, nou ja, drie keer per week ga ik zwemmen van 6 tot 7 uur 's morgens. Het bad is dan lekker rustig en de temperatuur van het water is heerlijk. Je kunt de zon op zien komen (als het niet al te bewolkt is). Ik heb de laatste keer 30 baantjes getrokken van 50 meter lang. Best aardig denk ik zo. Kan er weer een bami tegenaan :-)
Een foto van een houten huisje, gewoon in de stad.
Het kan erger..
Maar je hebt ook mensen die wonen zo:
De twee hondjes van Adriana. Black and white :-)
En dan had ik nog deze verdwaalde foto van mijn verjaardag. Het was om 12 uur 's nachts en oma was nog wakker om mij als eerste te feliciteren met mijn verjaardag. Maar ze zei ook dat ik eigenlijk al lang jarig was want ik ben in Nederland geboren en daar was het al vier uur in de ochtend! :-)
Zaterdag 6 maart
Vandaag gaan we naar Bergendal. Vanuit hotel Krasnapolsky in de stad worden we met een busje erheen gebracht. Onderstaande foto is vanuit het busje gemaakt als we wegrijden bij Krasnapolsky, midden in de binnenstad.
Het is ongeveer anderhalf uur rijden. Na drie kwartier maken we een tussenstop bij een Warung om wat te eten/drinken/plassen. Ik doe het allemaal! Papa en Adriana.
Dit is onze bus voor vandaag.
Bea en Reshma, de zusjes..
De weg naar Bergendal is een beetje saai. Volgens mij rijden we langs honderd electriciteitsmasten. Ze hebben allemaal een nummer. Dat is handig om je te orienteren waar je bent. Het rode zand komt van de bauxiet.
En dan zijn we in Bergendal. Het is best een luxe resort. De dames hebben een huisje in het dal en de heren (papa en oom Anand) hebben een huisje op de berg. Onderstaand is het huisje in het dal, dichtbij de Surinamerivier.
Wauw, mooi hemelbed!
Papa is vandaag de fotograaf!
Bea heeft haar haren laten invlechten. Effe de bank uitproberen. Heerlijk koel in de airco kamer.
Oom Anand en ik gaan een kabelbaanavontuur doen. We gaan met de kabelbaan onder andere over de Surinamerivier! We gaan eerst met een koriaaltje naar het activiteitencentrum, iets verder stroomafwaarts.
Papa maakt een foto van ons vanaf de kant. Ik ben het zwaaiende meisje.
Dapper van oom Anand want hij heeft hoogtevrees en dieptevrees en watervrees en.. maar hij gaat toch mee. Ik vind het ook wel spannend.
We zitten in een groepje met drie hollandse meisjes die hier vrijwilligerswerk zijn komen doen en over drie dagen alweer terug naar Nederland gaan. We krijgen een heel tuig aan en gaan dan eerst oefenen, laag bij de grond. We leren hoe we aan de kabel moeten hangen en hoe we moeten remmen met de hand in de leren handschoen. Niet knijpen maar jezelf een beetje optrekken is het geheim. Dan gaan we op pad. Er zijn een stuk of 8 platformen. Je “vliegt“ steeds van de ene naar de andere met een gids aan de ene kant en een gids aan de andere kant. Eerst een stuk de berg op klimmen. Ik ben nu al nat van het zweet (beetje van de spanning maar nog meer van de vochtige warmte en het klimmen).
En dan niet nadenken maar gaan! Joehoeeeee! In het begin is het een beetje eng, je moet nog gevoel krijgen wanneer je moet remmen en hoe hard je kunt remmen. Maar na een stuk of drie platforms krijgen we de smaak te pakken. Heerlijk om zo tussen de bomen te zweven, zo moeten Tarzan en Jane zich gevoeld hebben denk ik :-)
Foto van de twee dappere dodo's :-)
Oom Anand zegt dat ie hoofdpijn van de spanning heeft en vraagt of de kabels wel stevig zijn en of ze wel een verzekering hebben :-) Maar toch lacht hij op onderstaande foto nog :-)
Na het glijden over diverse kabels van diverse niveaus (niveau 1 tot en met 3) naar diverse platformen is het tijd om over de Surinamerivier te gaan (niveau drie plus zegt onze gids). Wauw, dit is echt gaaf! Het gaat wel erg snel, voordat je het doorhebt, ben je alweer op het platform aan de andere kant van de rivier. Ik heb geen foto's kunnen maken jammergenoeg, het is een beetje lastig te doen. Wel een foto van een van de begeleiders die net over de Surinamerivier komt aangevlogen.
Het was een spannend avontuur, heel erg leuk. Het geeft een kick om zo vrij te vliegen tussen de bomen en over de rivier. De gidsen doen dit zoo vaak, zij gingen op z'n kop de baan over. Zag er grappig uit. Je zit met je tuig vast aan de kabel dus er kan niets gebeuren.
Weer terug met beide benen op vaste grond! Oom Anand grijpt gelijk naar een sigaret en heeft alweer praatjes! :-)
Dit is het huisje van papa en oom Anand, zij “ wonen“ vandaag op de berg.
Papa en Bea op het balkon van het huisje.
Bea bij ons huisje.
Close up van haar Coupe Vlechtjes.
Reshma en de boom. Als je goed kijkt kun je misschien de zwarte lijntjes op mijn bovenste oogleden zien. Die zijn erop getatoeerd! Vraag het me niet, het is een verhaal apart!
De bel bij de poort als je aanmeert bij Bergendal.
De eetruimte van Bergendal, aan de Surinamerivier.
Mooie paloeloe. Er staan er heel veel van op het terrein.
En een piepklein orchideetje, ook in het wild.
Tegen zonsondergang gaan we naar de eetruimte voor het lopend buffet. Sfeerfoto van de eettafel bij de Surinamerivier bij kaarslicht.
Het eten was fantastisch! Heerlijke vis met een soort chilisaus, kip met roomsaus en varkensvlees met ook een soort roomsaus. Verse groenten, vers fruit en een heleboel keuze aan sapjes. Mango, grapefruit, sinaasappel, aarbei, zuurzak. We hebben twee keer warm gegeten, toen de bus aankwam tegen 13 uur en in de avond tegen 20 uur.
Zondag 7 maart
Als het nog maar zeven uur is, ben ik al buiten om een kijkje te nemen bij de rivier. Het lijkt alsof de Surinamerivier nog een beetje slaapt. Rechts een mooie Kankantri boom, ofwel een Woudreus. Hij staat daar als een echte heerser van het regenwoud!
We gaan tegen 11 uur een korte boottrip maken. De dames blijven luieren in het huisje en ik ga met de heren op pad. Zwemvesten aan.
Papa voelt zich helemaal in zijn element op het water!
Vader en dochter zitten in hetzelfde schuitje :-)
De kapitein! (kan toch ook vrouwelijk zijn?!)
We varen onder andere langs het activiteitencentrum van Bergendal, waar we ook begonnen zijn met het kabelbaanavontuur. Je kunt de berg op de achtergrond zien. Het heet de Blauwberg.
We komen ook langs een plek waar er hout gekapt is. Onze gids vertelt dat er ook weer nieuwe bomen geplant worden, gelukkig. Tjonge, dat dat bootje zoveel hout kan trekken over de rivier!
We varen ook langs een paar dorpen van boslandcreolen. We mogen geen foto's van ze maken want ze denken dan dat je hun ziel meeneemt. Dat zou een beetje zielig zijn...
Weer terug is het alweer tijd om in de bus te stappen om terug naar Paramaribo te rijden. Het was een leuk tripje! Met dank aan papa voor deze traktatie!
De rest van de tweede week:
Langs de Ringweg vanaf Noord naar de stad staat er een eenzame Kankantriboom. Als je goed kijkt zie je een hangend vogelnestje erin.
Karin komt effe op bezoek bij oma thuis. Gezellig om elkaar weer even te zien en bij te kletsen. Ondanks dat Karin negen dagen per week werkt weet ze toch nog een plekje voor mij te vinden in haar drukke agenda. Maakt niet uit hoe lang we elkaar niet zien, het blijft vertrouwd. Dat zijn echte vrienden!
Foto van oma's huis met de vele bougainvilleplantjes op het erf.
Mooie paarse bloemetjes op het achterbalkon.
Vidhaan bij de Mac met zijn ijsje.
Vroeger stonden er marktkraampjes onder de Grote Boom. Nu is er een modernere markt gebouwd. Maar de boom staat centraal!
Watermeloen kopen zodat Bea lekkere sap ervan kan maken!
Stoere foto van dokter Asha Mungra in haar polikliniek :-)
Met oom Danoe mee naar zijn “ Glans“ project tegenover het postkantoor, midden in de stad. Vanaf de bovenste verdieping heb je een heel mooi uitzicht op de Surinamerivier, de grote brug, de mooie houten kerk (zie achterin de foto) en de rest van de stad.
Nu is het nog een zooitje...
Oom Tommy praat met oma.
En oom Tommy maakt een foto van oma met Reshma.
En voordat je het weet zijn de twee weken voorbij en is het alweer tijd om terug te gaan. Ik zal iedereen erg missen en ook het klimaat, de felle kleuren van de bomen, de bloemen, de vogels.. en het lekkere eten, de intense smaak van een papaya of watermeloen. En oma's zelf gemaakte cocosijs, jummie!
Maar ik heb ook wel weer eens trek in een vers gemaakt hutspotje na alle rijst en bami :-) En het vooruitzicht om weer bij Erik te zijn maakt me vrolijker!
Dag Suriname, tot de volgende keer!
