Deze blog van Berlijn is achteraf pas gemaakt. Met het risico dat interessante details al vergeten zijn. Maar toch leuk om de foto's nog te zien en te weten waar ze bij horen.
Vrijdag 1 juli
We zijn donderdag 30 juni na het werk op de trein gestapt naar Schiphol en daarna op het vliegtuig naar Berlijn. Al met al hebben we meer tijd doorgebracht op Schiphol dan in het vliegtuig want na ongeveer 50 minuten vliegen waren we alweer aan de daling begonnen! Vanaf Berlijn nemen we de bus X9 naar halte Zoologischer Garten. Dat is ongeveer 20 minuten rijden.Vandaar is het vijf minuten lopen naar het Azimut hotel. Dit hotel staat aan de Kurfurstendamm, de grote winkelstraat van Berlijn. Het wordt hier eerder donker dan in Nederland. Toch zitten we nog in dezelfde tijdzone.
De volgende dag gaan we een wandeling doen door de wijken Charlottenburg en Schöneberg. Eerst ergens ontbijten. In het boekje “100% Berlijn“ staat dat we dat kunnen doen in de KaDeWe. Dat is een soort Bijenkorf. Op de bovenste verdieping is er een restaurant. Erik en ik staan met onze bladen te kijken hoe het werkt. Sommige dingen kun je per gewicht afrekenen, de meeste dingen eigenlijk, en andere dingen hebben een vaste prijs. Je kunt een ontbijt krijgen voor iets van 7 euro maar dat moet aan een aantal regels voldoen, bijv 1 broodje, 1 koffie/thee, vijf belegjes etc. Maar hoort een bordje salade er ook bij? Of een kommetje fruit? We scheppen wat dingen op zodat het zeven dingen samen zijn maar helaas horen die blijkbaar niet tot het ontbijtmenu. Dat komen we te weten als we voor twee ontbijtjes meer dan dertig euro moeten betalen! :-) en dan hebben we nog niet eens veel uitgekozen. En de cappuccino was eigenlijk een koffie verkeerd. Maar okay, we hebben iets op de maag en de fruitjes waren best lekker en het witte harde broodje met Nutella ook! Duitsers kunnen goede broden bakken vind ik.
Dan begint de wandeling. Eerst nog even een foto van de winkelstraat Kurfurstendamm, met dubbel m. De ingang van de U-bahn, de metro zeg maar. Vanuit onze hotelkamer hebben we uitzicht op de winkelstraat.
Mooie brede straten. Erik en zijn spiegelbeeld in het gebouw. Links zie je ook een dubbeldekker bus, dat is gewoon een openbaar vervoer bus. We hebben een kaart gekocht waarmee we vier dagen met metro's, bussen en trams kunnen reizen.
Na een tijdje lopen gaan we even een kopje koffie drinken. Erik mag het woord doen want hij kan Duits spreken. Ik heb dat nooit geleerd op school in Suriname. Wel lekker makkelijk zo :-) Maar ik heb het idee dat ze ons hier soms beter verstaan als we Engels praten.
Gezellige straten met terrasjes. Het mannetje in het stoplicht ziet er apart uit. Zou dat speciaal voor Berlijn zo zijn of zijn alle mannetjes in stoplichten in Duitsland zo?
We wandelen door rustige straten en woonwijken en na een paar uur willen we wel het oude centrum in dus we nemen een dubbeldekker bus. Bij een bushalte zien we een poster van de Art of Living viering van het dertigjarig bestaan in het Olympiastadium. Daar hebben wij ook kaartjes voor. Het begint morgenavond.
In het centrum is er een eilandje wat het museumeiland wordt genoemd. Daar staan een heleboel musea (verrassend :-) en ook de Dom.
Hier nog een foto van de voorkant.
We hebben trek van al dat lopen maar op het museumeiland zijn niet zoveel restaurantjes. We vinden een soort grand cafe, het heet Cafe im Zeughaus. Hier bestellen we iets wat flammkuchen heet. Erik denkt dat het quiche is. Haha het is een soort pizza!
Lekker met creme fraiche en rucola en uitgebakken spekjes en een soort cantharellen ofzo. Er zijn hier heel veel musjes die graag de kruimeltjes op eten. Als we klaar zijn met eten mogen ze ook op onze tafel komen afruimen :-)
Buikjes gevuld, dan gaan we lopen naar de Brandenburger Tor. De poort die je altijd op tv ziet als er iets over Berlijn te vertellen is. We moeten de lange brede straat Unter den Linden aflopen.
We moeten ook nog een keer in de tv toren gaan kijken, daar mag je in en kun je ook iets eten geloof ik.
En dan zijn we bij de Brandenburger Tor. De zon komt precies van de verkeerde kant. Veel mensen die hier foto's van elkaar maken. Echt een toeristentrekpleister. Leuk om er nu in het echt te zijn, bij wat je op tv zo vaak ziet.
We lopen door de poort en aan de andere kant kunnen we in alle rust een foto maken met de zon mee.
Ik wil ook nog een foto van het rode mannetje in het stoplicht. Niet alle mannetjes in de stoplichten van Berlijn zijn zo, kijk maar naar het groene mannetje erachter, die is weer anders, zoals ze meestal zijn. Als ze magneetjes verkopen met deze mannetjes dan wil ik er wel eentje. We sparen magneetjes van plekken waar we op vakantie zijn.
Dan lopen we naar het Rijksdaggebouw. Hier schijn je in de glazen koepel bovenop het gebouw te kunnen lopen. O, we mogen het gebouw niet in, je moet je eerst via internet aanmelden, een paar dagen van tevoren. De meeste toeristen weten dit denk ik niet want veel mensen worden teruggestuurd. We zullen vanavond even kijken op internet of we ons nog kunnen aanmelden voor maandag. Voor nu dan even op het gras zitten, net als iedereen.
Het begint te waaien en het wordt kouder. Veel wolken. De voorspelling voor het weer toen we gisteren keken was iedere dag zon, wolkjes en 19 graden.
Eigenlijk zijn onze voetjes al moe van het geloop maar we kunnen door de Tiergarten lopen naar de Siegessaüle. Dat is de hoge pilaar met het beeld van Victoria erbovenop in het goud midden in een rotonde. De Tiergarten is relax en rustig. We zien een eekhoorntje met een mooie lange roodbruine staart. Het lukt niet om een foto van hem of haar te maken.
Zijn we er al, Erik? Erik gaat even het park uit en loopt op de weg ernaast om te zien hoe ver we nou zijn. Zou hier in de buurt moeten zijn. En ja hoor, daar is de Siegessaüle!
We kunnen onder de grond naar het midden van de rotonde en met een lange wenteltrap, ik geloof meer dan 300 treden, kunnen we helemaal naar boven klimmen waar we een mooi uitzicht hebben. Het is hier koud en winderig, brrr. Je ziet het centrum waar we net vandaag gelopen hebben met de tv toren en het grote Tiergarten.
Toen we weer beneden waren keken we nog eens naar boven. Hee, we hebben net dus eigenlijk vlak onder het grote beeld gestaan?! Ja, zegt Erik. Heb jij naar boven gekeken toen je daar stond? Nee! Ik ook niet! :-)
Okay, ik heb het nu koud en ik ben moe. Wil lekker onder de warme douche staan en de voetjes uit laten rusten. Maar we hoeven nog maar een kwartiertje te lopen, zegt Erik. Door de Tiergarten kunnen we bijna tot aan ons hotel lopen, nog even volhouden! Pff, okay dan. Nog een laantje in het park.
Dan komen we bij de Zoologischer garten. Dat is een soort kinderboerderij, met struisvogels en flamingo's en lama's. Het is nu al laat maar volgens mij kun je er anders gewoon in lopen, ik dacht dat het een dierentuin zou zijn. Op een van de gezellige bruggen maken we met de zelfontspanner nog even een foto. Even pauze van het lopen.
In het hotel aangekomen genieten we van een lekkere warme douche. Zo, genoeg gewandeld voor vandaag, even de voetjes omhoog!
Zaterdag 2 juli
De volgende dag is het slecht weer! Heel de dag regen, is de voorspelling. En de komende dagen ook! Hoe kan de voorspelling ineens zo anders zijn sinds eergisteren?! Na een ontbijtje bij een bakkerijtje vlak bij ons hotel gaan we met de bovengrondse metro (S-bahn) naar halte Friedrichstrasse om naar het museum te gaan. Het Pergamon museum. Onderweg kopen we een paraplu bij een drogist. Het is een hele goede grote paraplu voor minder dan drie euro, da's een koopie en erg nodig in dit weer. Hier de mannetjes in de stoplichten nog een keer, in de regen deze keer.
Als we bij het museum aankomen staat er zo een gigantische rij dat een mevrouw in uniform ons vertelt dat we hier heel erg lang moeten wachten om een kaartje te kopen. We kunnen beter bij een ander museum een kaartje voor het Pergamon museum kopen, zegt ze tegen ons en tegen een heleboel andere toeristen. Iedereen wil in dit regenweer liefst in een museum droog rondlopen denk ik. Dus we gaan op zoek naar een andere plek om kaartjes te kopen. Onderweg stoppen we even om droog te zitten en wat warms te drinken. We gaan naar het eerder bezochte Cafe im Zeughaus. Erik bestelt een cappuccino en ik bestel een cappuccino mafioso. Dat is een cappuccino met amaretto en slagroom. Echt iets voor dit weer! :-)
We hebben eigenlijk geen zin om weer naar buiten te gaan, de regen in. Nog maar even spelen met de camera dan.
We zijn nog steeds onderweg naar een andere museum om een kaartje voor het Pergamon te kopen maar nu we langs de Dom lopen kunnen we evengoed daar even naar binnen. Zijn we toch weer even onder de pannen. In de Dom kun je met een wenteltrapje omhoog en dan naar buiten en rondom lopen. Een foto van het uitzicht.
En een foto van binnen. Er komt een echtpaar langs om te trouwen. Dat is ook gek, met al die toeristen in de kerk! Ik ga uit respect zitten als het echtpaar binnenloopt maar Erik geeft mij een duw met zijn elleboog dat ik juist op moet staan uit respect :-)
Na de Dom gaan we weer terug naar Cafe im Zeughaus om warm te worden en iets te eten en drinken. Ja, er is nu eenmaal niets anders aan restaurantjes op loopafstand op dit museumeilandje. We bestellen de ons bekende flammkuchen :-)
Uiteindelijk zijn we maar naar huis gegaan, geen zin meer om op zoek te gaan naar kaartjes voor Pergamon. Later op de avond gaan we naar het Olympiastadion voor het World Culture Festival dus we kunnen beter terug gaan naar ons hotel om nog even heerlijk warm te douchen en even uit te rusten.
In het begin van de avond stappen we op de S-bahn om naar halte Olympiastadion te gaan.
Allemaal mensen met paralpu's bij het stadion.
We hebben nog niets gegeten, het eten hier zou lekker en goedkoop zijn dus dat willen we wel proberen. Er staan diverse tenten om het stadion heen, een Afrikaanse tent, een Aziatische tent, een Europese tent enz. Maar het gras om erheen te lopen is helemaal nat en een beetje modderig en het druppelt vanaf het dak van de tenten naar de opening in de tent. Een hele uitdaging om een beetje droog je eten te kunnen halen en in een tent te kunnen staan eten. Het is natuurlijk heel druk met mensen in de tenten die allemaal droog willen staan. Hier Erik met zijn zieligste blik :-)
Maar wel met een lekker bordje met een ayurvedisch prutje. Was erg lekker, geen idee wat het precies was, ik geloof rijst met peulvruchten ofzo.
In het stadion is het gelukkig droog waar wij zitten. Maar het waait wel en het is koud. De artiesten hebben het veel zwaarder want die treden op het veld op en dat is niet overdekt! Er zijn diverse hoge heren en dames die de Art of Living feliciteren met het 30-jarig bestaan. Uit ons land is dit de heer Ruud Lubbers! Hier te zien op het scherm en ook rechtsonder in persoon bij de witte standaard.
De openingsact. Mannen met lange blaasinstrumenten. In de tentjes achter staan piano's.
Mensen uit Sri Lanka zijn gekomen om muziek en zang te maken. Het is wel erg sneu zo in de regen.
Hier een beeld van wat dichterbij.
De oprichter van de Art of Living, Shri Shri Ravishankar bedankt iedereen voor de inzet om dit weekend te kunnen realiseren en alle artiesten uit alle delen van Europa en andere continenten die hier in de regen toch hun optredens doen.
Mijn vriendin Reshma gaat samen met nog een paar honderd mensen gitaar spelen. Ze zit op 90 graden links van ons en ik kan haar niet scherp op de foto krijgen (maximale zoom). Ze heeft een gitaar op haar schoot en een oranje sjaal of bloemenkrans om haar nek en een witte blouse en broek (links midden).
Volgens mij is de onderstaande grote groep dansers uit Letland, Litouwen of Polen. Hele mooie figuren dansen ze en ze krijgen veel applaus. Allemaal in de regen!
Nog een foto van de gitaristen. Ze spelen allemaal gelijktijdig. Reshma vertelt later dat het geweldig is om met zoveel mensen samen te spelen!
Bulgarije had ook een mooi optreden. Met een stoere vrouw met lang donker haar en een rode doek om haar hoofd die op een drum en een grote gong slaat. In de regen ziet het er extra spectaculair uit.
En de gitaristen weer. Ik denk dat we Reshma kunnen zien rechts van het midden en een beetje boven het midden (naast de lege grijze stoelen).
Klik hier voor meer foto's op de Art of Living site
Na een paar uur vinden we het toch wel koud en vochtig en ik krijg een slaapaanval :-) We besluiten om naar de warme en droge hotelkamer terug te gaan. Maar het schijnt dat de optredens in het donker en nog steeds in de regen best heel mooi waren! Via de link hierboven kun je hier foto's van bekijken.
Zondag 3 juli
Deze ochtend zijn er ook optredens in het olympiastadion van het World Culture Festival maar we hebben geen zin meer om naar het Olympiastadion te gaan want het is nog steeds koud en nat. Beetje uitslapen en dan weer bij de kleine gezellige bakkerij gaan ontbijten. Na de broodjes volgt nog een ronde van toetjes.
Vandaag gaan we op zoek naar de Berlijnse Muur, Checkpoint Charlie en als laatste nog het Pergamon museum. We gaan nu dus eerst naar Oost-Berlijn. Met de S-bahn naar halte Friedrichshain. Dan een stuk terug lopen naar de muur. Ik moet ineens heel erg plassen en we gaan het eerste het beste café in. Wat een grappige sfeer hier. Beetje sjofel met bijv lampenkappen van tijdschriftenpapier en diverse verschillende soorten kleden op de grond.
Voor het toilet moeten we naar buiten op een binnenplaats en daar weer naar binnen en met een trap naar beneden. In de gang bij de toiletten staat een tafelvoetbal tafeltje en in het toilet hangen speakers waaruit een stem komt die volgens mij een verhaaltje vertelt. Het is in het Duits dus ik versta het niet echt maar volgens mij gaat het over Roodkapje. Wat apart!
Met lege blaas loopt lekkerder! :-) Dan zijn we bij de muur. Het ziet er eigenlijk niet speciaal uit vind ik. Een redelijk dunne muur met diverse graffiti beschilderingen. Beetje net als in Delft op de muur van het spoorviaduct maar dan veel langer.
Zo.
Je kon in dit winkeltje je paspoort laten stempelen.
Het weer is nog steeds donker en het motregent.
We lopen dit hele stuk muur langs en gaan dan met de metro op weg naar Checkpoint Charlie. Onderweg komen we langs metrostation Alexanderplatz. Zouden de winkels hier ook open zijn op zondag? We stappen uit en gaan even op het plein kijken. Helaas is alle dicht, er staan alleen wat kraampjes op het plein. We hebben een beetje trek en proberen een crepe met Nutella.
Hmm, die van Griekenland zijn toch de beste, lekker krokant en niet te zoet. Maar goed, we zijn een beetje verwend misschien als echte crepe-met-Nutella kenners :-) Ineens valt ons de tv-toren op die vlak achter de Alexanderplatz staat. Ik wist niet dat hij hier stond. Je ziet het bovenste stuk bijna niet, zo bewolkt is het.
Weer terug in de metro en verder naar Checkpoint Charlie. Dit was een plek in de muur waar je van Oost naar West-Berlijn kon. De Charlie komt van C, het derde punt waar je door de muur kon. Volgens mij was dit punt bedoeld voor toeristen, dus niet-Duitsers.
De man en vrouw staan er voor de show, je kunt ze betalen om met ze op de foto te gaan. We gaan bij de Starbucks even opwarmen en ik ga naar het toilet, een paar trapjes naar beneden. Maar de deur gaat niet open, er zit een code op. Geen idee wat de code is, o, die moet ik opvragen bij de verkoopbalie. Weer terug naar boven, code vragen en weer naar beneden. Gelukkig, het werkt. Als ik de deur dichtdoe en naar boven loop komt er een Nederlandse vrouw met haar dochter de trap af naar het toilet en ze praten tegen elkaar dat ze horen dat je een code nodig zou hebben. Gelukkig wist ik de code nog uit mijn hoofd en sprak in het Nederlands tegen ze terug. Dat was toevallig! Ze waren blij met deze informatie ;-)
We lopen langs nog wat stukken muur hier en daar in de stad.
En dan zijn we ineens weer bij de Brandenburger Tor.
Vanaf hier kunnen we weer de bekende Unter der Linden weg lopen naar het museumeiland. We zien een meneer aandachtig naar een putdeksel kijken. Wat is er zo interessant aan? O, er staan diverse bekende gebouwen van Berlijn op!
Vanaf rechts met de klok mee: de TV-toren, het Rijskdag gebouw waar het parlement vergadert, dan het stadhuis, het Olympia stadion, een gebouw waarvan we niet weten wat het is, dan de Siegessaule en de Brandenburger Tor.
In het Pergamon museum is het nog best druk maar niet in verhouding met hoe het eergisteren was. We krijgen allebei een apparaat met koptelefoon mee en in het Engels kunnen we dan een programma van een half uur volgen wat ons langs de bekendste dingen van het museum leidt. De kunst is om allebei tegelijk hetzelfde te horen dus op hetzelfde tijdstip de knop indrukken :-)
Het verhaal van de strijd tegen de Reuzen. Zeus strijdt tegen de Reuzen. Hij is de man zonder hoofd links.
En Athene strijdt ook tegen de Reuzen. De vrouw beneden is Gaia die smeekt voor het leven van haar zoon links. Het mocht niet baten.
Een heel altaar hebben ze in dit museum staan. Het komt uit Pergamon. Waarschijnlijk dankt het museum daar haar naam aan. Telephos was de stichter van Pergamon. O, we hebben geen foto van het Pergamon altaar, was te groot om op de foto te krijgen. Wel van de marktpoort van Milete hieronder. Ergens in de menigte, links van de meneer met de donkere sweater met V-hals, staat Erik, luisterend naar het verhaal door zijn koptelefoon. Ik denk dat hij de verhalen nu veel beter kent dan ik want ik ben naast luisteren ook steeds druk bezig met uitzoeken vanaf waar ik het beste een foto zou kunnen maken en dat leidt af :-) en ondertussen gaat de stem gewoon door naar een ander punt in het museum dus ik moet snel zijn met het maken van de foto, haha.
Er zijn Griekse en Romeinse dingen in dit museum maar ook Arabische dingen. Daar gaan we ook kijken. Bijvoorbeeld deze gouden poort.
Nog een laatste foto van deze strenge man.
Dan gaan ze bijna sluiten dus we gaan weer terug naar het hotel. Lekker in badje zitten ofzo. Voetjes in de lucht, even relaxen.
Maandag 4 juli
Onze laatste dag in Berlijn. Het weer is nog steeds niet zonnig maar wel wat droger dan gisteren en eergisteren gelukkig. We besluiten om nog wat in Oost-Berlijn te gaan wandelen. Uit ons boekje kiezen we een wandelroute door wijken van Oost-Berlijn uit. Met de metro (U-bahn) gaan we naar Friedrichshain.
De metro doet nog een beetje ouderwets aan met deze kleuren, geel en bruin of oranje en bruin. Met figuurtjes van de Brandenburger Tor kris kras over de ramen. Onderstaande foto's zijn van straten in een wijk in Oost-Berlijn, ik weet niet meer hoe die wijk heette.
Rustig straatje.
In het boekje staat dat Olivia Schokoladen een leuk winkeltje is. Ze hebben er van alle soorten chocola. Met peper en lavendel enzo, grappig.
Als we uitgewandeld zijn is het tijd om naar de Rijksdag te gaan want de aanmelding via internet is gelukt en we mogen vanmiddag tegen drie uur een rondleiding doen. Met de metro gaan we dus naar het Rijksdaggebouw. Je kunt op onderstaande foto de glazen koepel zien waar we in kunnen lopen straks. Spannend!
We krijgen een apparaatje mee dat in het Nederlands tegen ons praat! Het apparaat reageert op bepaalde plekken waar we staan en gaat dan het juiste verhaaltje vertellen. Dat is grappig! We lopen in de cirkel omhoog.
De donkere plekken op de vloer doen iets met het apparaat want daar begint een volgend stukje tekst. We hebben uitzicht over de stad en bij elk plekje wordt er iets verteld over wat je ziet.
In het midden is de luchtkoker voor het parlement want die zitten hieronder te vergaderen. Vandaag volgens mij niet want we zien lege blauwe stoelen.
De filosofie is dat dit gebouw net zo transparant is als de regering ofzo. Zoiets vertelde Erik, die ook nu weer aandachtiger luistert dan ik :-)
Die spiegellamellen zijn leuk om foto's te maken. Wij moeten ook even op de foto, Erik!
Na het bezoek is het snel terug naar het hotel, spullen pakken en met de bus weer naar het vliegveld. Hier nog een foto van de winkelstraat, op weg naar ons hotel aan de Kurfurstendamm.
We hebben geen braadworst geprobeerd. Is niet zo aan ons besteed ben ik bang.
Nog een laatste fotootje van het bordje. Dan kunnen we de blog van Berlijn eindigen met ongeveer dezelfde foto als waar het mee begon! :-) Alleen met veel minder zon (helaas).
Berlijn is een leuke, gezellige, ruime stad met veel parkjes, mooie straten en mooie gebouwen en toch wel een beetje een aparte sfeer in de Oostelijke wijken. Maar het verschil tussen Oost en West is niet zo duidelijk als we gedacht hadden. Zou leuk zijn om met mooi weer een keer terug te komen! Net als Istanbul :-)