Vrijdag 29 juli
Dit is het eerste verhaaltje op de blog wat niet over het buitenland gaat!
Donderdag 28 juli rijden we na het werk naar Leeuwarden. We gaan daar overnachten in een Bed&Breakfast zodat we morgen niet meer zoveel hoeven te rijden naar Lauwersoog waar we gaan wadlopen morgenmiddag. Vanuit Delft is het 195 km rijden als we via de Afsluitdijk gaan. Dat hebben we nooit eerder gedaan dus dat is wel spannend.
Aan een kant van de Afsluitdijk is er een dijkje gebouwd dus je hebt niet echt het gevoel dat je door het water rijdt, om het zo maar te zeggen. We stoppen even halverwege om aan de andere kant te kijken en om een overzicht te hebben. Foto is met iso 800 genomen, daar stond de camera toevallig op :-) dus veel foto's zijn wat korrelig, maar wel lekker smooth :-)
Tegen een uur of tien zijn we bij onze B&B, Kia Ora, in hartje Leeuwarden. Leeuwarden lijkt een gezellige, knusse, gemoedelijke stad. Kia Ora ligt aan een straatje precies tegenover de Grote Kerk, dus die hebben we vast gezien zonder al te veel moeite te hoeven doen! :-)
Het kamertje wat er nog over was is wel heel erg klein en het ontbijtje moeten we zelf maken, de mevrouw heeft de sneetjes brood enzo al klaargelegd voor morgenochtend (kwam uit de vriezer), de eitjes konden we nog zelf koken morgen en we hebben een Senseo apparaat om koffie te maken en wat nieuw is in de kamer is een klein oventje waar we afbakbroodjes in kunnen bakken, vertelt de mevrouw trots. Maar als ik de volgende ochtend de broodjes in de oven doe, schrikt Erik wakker van de hard piepende rookmelder! :-) Goed, ik heb liever verse broodjes bij mijn ontbijt en een eitje wat ik niet nog zelf hoef te koken maar het is een aparte ervaring in zo een piepklein kamertje in Leeuwarden. Het is voor het eerst dat we een B&B proberen en ze zullen allemaal wel verschillend zijn.
We moeten om kwart over een aanmelden bij Lauwersoog dus we hebben in de ochtend nog een paar uurtjes om rond te lopen in Leeuwarden en te lunchen. Hieronder de scheve kerktoren Oldehove op het grote vierkante plein. Dit is een andere kerk dan de Grote Kerk waar onze B&B ligt.
Zoo scheef is hij. De deur is wel recht :-)
Gisteren was het hier heerlijk zonnig weer maar vandaag en morgen is de voorspelling weer bewolkt met af en toe regen. We raken er inmiddels bijna aan gewend :-( Hieronder het stadhuis.
De straatjes doen een beetje hetzelfde aan als in Delft. Allemaal lage huisjes, kleine straatjes en pleintjes. Best een leuk stadje, beetje een dorp. Erik denkt dat Leeuwarden kleiner is dan Delft. Zou best eens kunnen. We gaan lunchen bij de Walvis. Dat raadde onze mevrouw van de B&B ons aan. Erik zijn hemd kleurt mooi bij de kaars.
Twaalf uurtje van tomatensoep met kip en taugé, broodje zalm en kruidenkaas en broodje kroket. Want we hebben genoeg energie nodig om straks te gaan lopen. De tocht duurt ongeveer twee uur. Het is een wandeling op de Engelsmanplaat, in de buurt van Schiermonnikoog.
Erik staat bij de put. Zo heet de straat ook :-) dat is schattig!
De tocht naar Lauwersoog duurt langer dan je zou denken als je de afstand op de kaart ziet. Dat komt omdat we door allerlei plaatsjes moeten rijden met een heleboel rotondes enzo. Maar we zijn precies op tijd. Op de boot is het best druk. Denk wel een stuk of 100 mensen. Een groep gaat wadlopen vanaf Brakzand naar Schiermonnikoog en een groep gaat lopen op de Engelsmanplaat. Wij behoren tot deze laatste groep. Het is dan eigenlijk ook geen wadlopen maar meer een soort strandwandeling op de zandplaat in de waddenzee. Daar heb ik eigenlijk niet bewust voor gekozen toen ik de boeking maakte (was nog van een kerstkeuzepakket van RWS) maar er stond dat je bij deze wandeling niet je rugzak mee hoefde te slepen bij het lopen en dat stond mij wel aan :-) Goed, uiteindelijk had het niets uitgemaakt welke van de twee tochten we gekozen hadden want de ene ging niet door. Er waren te weinig gidsen, er had zich vanmorgen eentje ziek gemeld en nu moesten de mensen die eigenlijk de zwaardere tocht van drie uur door de modder en geulen wilden doen, ook suf met ons mee lopen op de Engelsmanplaat! Of ze konden geld terug krijgen om het een andere keer te proberen maar ja, daarvoor kom je niet van bijv. Doetinchem helemaal naar het Noorden. Was wel sneu voor de mensen die hun geboekte trip niet konden doen en niet netjes dat het zo laat verteld werd, toen de boot al bijna vertrok.
Okay, voor ons maakt het niet uit. Als we bij de plaat aankomen (ongeveer een uur varen) gaat het dan gebeuren, je moet met een trapje helemaal het water inlopen en je kunt tot je kruis nat worden zegt de vrouwelijke gids. Maar ja, iemand anders zijn kruishoogte kan bij mij zijn tot mijn middel! Dat wordt wat. Eigenlijk vind ik dat ze evengoed een ladder tot op de plaat kunnen laten zakken want dit is het enige moment van deze tocht dat onze broek nat wordt, de rest is lopen op de zandplaat en dan moet je wel heel vreemd lopen dat je broek er nat van wordt. Erik kijkt even hoe het gaat met de afstappende mensen.
Hij stroopt zijn broek zover mogelijk op (charmant hoor ;-) en houdt zijn broek droog! Maar ik niet :-\ De boot moet snel weg anders loopt het vast. Nou,daar zijn we dan, gedropt op de Engelsmanplaat.
Dit is de hele groep. Een van de twee gidsen vertelt dingen die we kunnen zien. Eigenlijk kunnen we vrij weinig zien :-) Het meest opvallend is de weidsheid van deze plek.
Bijvoorbeeld in onderstaande foto van een houten toren op deze vlakte.
Of van deze Erik op de vlakte met de waddenzee op de achtergrond :-)
Erik valt mooi op met zijn pas in Leeuwarden gekochte reflectorgele vestje. En mijn roze rugtas. Het is en hele toer om met Erik te gaan shoppen want ik moet hem een winkel inslepen zowat maar toen hij losgelaten was in de Perry Sport (“ ik ga wel even zelf kijken of ik wat kan vinden“ ) had hij ineens een aanbieding van 29 euro te pakken (vandaar de kleur, was de enige die over was haha) wat best trendy was voor zijn doen en nog lekker warm ook! Dit is aanleiding voor Erik om te zeggen dat hij eigenlijk veel beter kan shoppen dan ik, ik kan er niets van want ik loop winkel in en winkel uit zonder iets te vinden om te kopen :-)
Een artistieke detailfoto van deze omgeving.
Hee, er schijnt even een zonnetje! De gids vertelde dat de regen meestal niet boven de eilanden en boven het water hangt maar meer het vaste land opzoekt. Da's mooi.
Het vogelwachtershuisje.
Mooie foto van de lucht, de grijze mensen en de reflector Erik :-) Erik, je mag wel vaker dit vest aandoen, is leuk voor de foto's! Zeker in grijs weer haha.
De gids vertelt dat je het zeewier op kunt eten en sommige mensen proeven er wat van. Ik ben blij dat mijn broek inmiddels opgedroogd is door de wind.
Het lijkt wel of er steeds meer slib is. Toch nog een beetje het wadloop gevoel als je zo met je schoenen in de kleigrond wegzakt, naar beneden gezogen wordt zeg maar.
Erik en de vrouwelijke gids met de rode stok.
Je houdt je schoenen toch wel schoon?!
Nou, even kijken of ik ze in dit riviertje kan schoonspoelen :-)
Na een uurtje heen en een uurtje teruglopen gaan we weer op de boot. Is maar goed ook want het is nu aan het motregenen. En het lijkt erop dat de grond nu slibbig is geworden dus dat loopt wat lastiger. Misschien moesten de ECHTE wadlopers nu pas beginnen met hun tocht! Ik weet eigenlijk niet hoe lang het duurt voordat je helemaal in het water loopt. Tot hoe ver zou deze zandplaat onder water komen? De boot heet Heffesant. Er is er nog een en die heet geloof ik Boschwald. Die boot legt net aan en daar lopen mensen vanaf, die gaan nu dus beginnen met de tocht!
Om de mensen die de Brakzand wadloop niet meer konden doen, een beetje tevreden te stellen, varen we langs zeehondjes. Niet echt dichtbij maar nu komt onze zoomlens dan echt van pas! :-)
Dan varen we naar Schiermonnikoog waar we gedropt worden om wat te eten. We hebben twee uur de tijd, om acht uur worden we weer opgehaald. Ik geloof dat Schiermonnikoog maar één stadje heeft. Met een Spar supermarkt en een heleboel restaurantjes. Echt gericht op toeristen. Een heleboel jongelui met fietsen die hier waarschijnlijk op schoolreisje ofzo zijn. Allemaal laagbouw, mooie landelijke huizen.
Beetje alsof we terug gegaan zijn in de tijd met deze bakkerij in een gewoon huis.
Hier het standbeeld van de Schiere monnik. Schier betekent grijs. Er was vroeger een klooster op dit eiland waar de monniken grijze pijen droegen, vandaar de naam van dit eiland. En oog betekent eiland. Zou dat Fries zijn? Of gewoon oud Nederlands? Schiermonnikoog hoort bij Friesland.
Na het eten gaat de hele horde weer de bus in en terug naar de boot. Dan is het nog anderhalf uur terugvaren (windtegen of watertegen). Het is half tien als we weer in Lauwersoog zijn. Vanavond hebben we een overnachting geboekt in een B&B in Appelscha. Op de kaart zag het er dichtbij uit maar ook nu weer geldt dat het allemaal kleine wegen door dorpen zijn dus de routeplanner geeft bijna een uur rijden aan. Tegen half elf komen we aan bij Bed&Breakfast De Compagnonshoeve. Dat is een hele mooie B&B! Helemaal nieuw en onze kamer is in het thema water ingericht. Erg gezellig en schoon en nieuw. Heerlijke warme douche en lekker slapen, dat gaat zeker lukken! Morgen even kijken wat we gaan doen. Als het weer niet meezit kunnen we morgen weer terug naar huis rijden. En anders kunnen we nog een overnachting doen in Sneek ofzo want de Friese meren staan nog op ons lijstje en ook de plaatsjes Hindeloopen en Stavoren. In ieder geval gaan we naar de zandverstuiving kijken in Appelscha, want daar is het zo bekend van.
Zaterdag 30 juli
Na een ontbijtje in de gezellige ontbijtzaal gaan we op zoek naar de zandverstuivingen. Het is dichtbij de B&B. Deze B&B maakt alles weer goed van de vorige :-) We gaan een rondwandeling van ongeveer 5 km doen. De Kale Duinen zijn een onderdeel van het Nationaal Park Drents Friesche Wold. Door het park loopt ook een grens tussen Friesland en Drenthe. Niet dat je daar iets van merkt :-)
Er lopen hier schaapjes en koeien vrij rond. De schaapjes komen nieuwsgierig aangelopen, ze zijn niet bang.
Uit de ontbijtzaal hebben we twee appels meegenomen. De schapen vinden de appel erg lekker en eten zelfs uit mijn hand.
Maar ja, een appel is snel op en er zijn veel schapen :-\
Hieronder een paar foto's van de Kale Duinen.
Het is heel rustig, geen andere wandelaars. Dat is dan weer het voordeel van niet zo een mooi weertje. We hebben een paraplu mee voor de zekerheid.
Dennenappeltjes, een heleboel onder de bomen.
Hier en daar komen weer jonge naaldbomen op.
Heideplantjes.
Een deel van het gebied is groen met heide over de grond.
En een ander deel is zand met wat bomen.
Nog meer heide voor wat kleur.
Wel een beetje gek zo een duinlandschap midden in het land. Daarom misschien interessant iets over de geschiedenis van de Kale Duinen te vertellen (van de website www.natuurlijkwandelen.nl/aekingerzand/info.html gehaald):
De soms wel 5 meter dikke zandlaag is in de laatste ijstijd door de wind aangevoerd. Al in de IJzertijd werd het gebied rond het Aekingerzand bewoond. Grafheuvels en een hunnebed bij Diever wijzen hierop. Later liet men schapen en rundvee grazen op de heidevelden. De mest uit de stallen vermengd met heideplaggen werden gebruikt als mest voor de 'essen'. Essen zijn hoog gelegen akkers.
De heidevelden werden zo intensief gebruikt dat er kale plekken ontstonden waar het zand ging stuiven. Rond 1850 bedreigden enorme zandhopen de dorpen en akkers in de buurt en worden de eerste grove dennen gepland om het stuiven tegen te gaan.
Rond 1900 kwam er langzaamaan een einde aan de bemesting met heideplaggen door de opkomst van kunstmest. De zandvlakten en heidevelden werden steeds meer bebost en zo ontstond het Drents-Friese Wold. Vanaf 1990 is rondom het Aekingerzand weer veel bos gekapt, de wind kan het stuifzandgebied nu open houden.
Het wandelpad.
Reshma à la turk :-) met mijn indiabroek en daaronder nog een joggingbroek van Erik want het is toch best koud vandaag. En een blouse onder mijn vest. Ziet er niet uit maar is wel lekker warm!
Grote eikenboom.
En tegen de stam steekt mooi af een paarse distel (volgens mij zijn ze altijd paars).
Ik weet niet meer hoe dit watertje heet. Erik laat zien hoe laag de tak hangt. Het lukt mij niet om zo op mijn hurken te zitten, dan val ik om.
Ja, dit is toch echt wel een beeld van kale duinen. Het is alweer de laatste foto van de wandeling.
We besluiten maar richting huis te rijden. Met dit weer is het niet zo leuk om nog een overnachting te doen in Friesland en morgen de meren te bekijken. Dat kunnen we beter doen als het een keer lekker zonnig is. Vanaf hier is het handiger om niet meer over de Afsluitdijk terug te gaan (zoals we gekomen zijn) maar om via Utrecht te rijden. Wel leuk om nog even in Giethoorn te kijken, dat ligt op onze route. Schijnt een leuke plek te zijn met veel water, men noemt het wel het Venetie van Nederland.
Jee, wat een hoop toeristen hier zeg! Het hele dorp is een toeristenattractie. Het is wel heel apart inderdaad, allemaal stukjes land omgeven door watertjes. Als je dus bij je huis wil komen moet je over een bruggetje of met een bootje. Iedereen hier heeft ook een bootje.
Mooie grote boerenhuizen. Erik herkent hieronder en varkensstal :-)
Zo ziet de hoofdstraat eruit. Een watertje, allemaal losse stukjes grond met een huis erop, een heleboel bruggetjes en een heleboel bootjes. Heel apart zo een dorpje. Maar wel heel erg toeristisch.
Weten we nu ook hoe Giethoorn eruit ziet! Op naar huis! We gaan zeker nog een keer de Friesche meren bekijken en misschien de Elfstedenroute fietsen. Het is een mooie gemoedelijke provincie, wat wij ervan gezien hebben, waarvan de hoofstad dus kleiner is dan ons eigen Delft! :-)