Klik hier voor de volgende week in Pompei en Amalfi of hier voor de daaropvolgende week in Cilento.
Zondag 9 september
We zijn rond acht uur 's avonds aangekomen op luchthaven Fiumicino. Onze koffers waren er vrij vlot en de chauffeur stond al klaar met een wit vel papier met “Maranus“ erop. De rit naar ons hotel, Suite in Rome, dichtbij Vaticaanstad, gaat soepel en duurt ongeveer drie kwartier. Het is druk op de weg. De temperatuur is heerlijk.
Het hotel is van buiten niet te herkennen. Het ligt aan een grote gezellige straat met bomen en winkels en de ingang is een grote houten deur. We moeten naar de derde verdieping. Er is een ouderwetse open lift met houten klapdeurtjes en van dat doorkijkmetaal. Gezellig knus met zijn 2-en en twee koffers in de ieniemienie lift.
We worden al opgewacht door de vriendelijke man van het hotel. Hoewel het er meer uitziet als een Bed&Breakfast. Een gezellige gang met hoog plafond waar de kamers op uitkomen. Wij hebben kamer nr 1. Prima kamer, klein maar fijn. Ontbijtje wordt morgen naar de kamer gebracht (is standaard)! We mogen aankruizen wat we allemaal willen en hoeveel en hoe laat :-) Ben benieuwd.
Als we drie sleutels hebben meegekregen (een voor de buitendeur, een voor de deur naar de suites en een voor onze kamer) gaan we op zoek naar eten want we hebben inmiddels behoorlijk trek. Het is al tegen tien uur. De man van het hotel zei dat er in de buurt een restaurant San Marco is waar we goed kunnen eten. Dus we lopen de buitenlucht in. Al snel zien we het restaurant en gaan aan een tafeltje buiten zitten. Het is nog best druk! Alles op de kaart ziet er heerlijk uit! We bestellen allebei een pizza en ook mozzarella met tomaat vooraf. O, op de kaart staat dat het restaurant “'Raf“ heet. Hmm, San Marco is op de hoek van die andere straat daar, zegt Erik. Okay, dan gaan we morgen daar wel kijken :-) Hier ziet het er ook goed uit.
Heerlijk gegeten! Lekker knapperige dunne pizza en de tomaten smaken zoet en vol. Karafje witte wijn erbij en als toetje een huisgemaakt tiramisu. Wauw! Dat is andere koek dan wat je in Nederland krijgt! Heerlijke sterke espresso en romige mascarpone met cacaopoeder eroverheen. We delen er eentje maar we hadden er makkelijk twee kunnen bestellen want het is binnen no time op, haha! Goed, nog drie weken te gaan dus we kunnen nog genoeg toetjes eten ben ik bang ;-) Sorry voor het ontbreken van de foto's, maken we morgen goed!
Voor we weer terug gaan naar het hotel lopen we nog een blokje om, richting de rivier de Tiber. Langs Castel Sant' Angelo.
Het is inmiddels al half twaalf en nog steeds gezellig druk op straat. Overal mooie grootse gebouwen en beelden en pleinen. We lopen over een brug heen en over een andere weer terug. Dan terug naar het hotel. Lekker douchen en slapen!
Wil je met de trap? Nee, ik vind de lift veel te leuk! Metalen doorkijkdeur open, houten klapdeurtjes open, lift in, houten klapdeurtjes weer dicht, metalen doorkijkdeur weer dicht en op het knopje drukken. Dan gaat ie omhoog. Heeft wel wat puurs en ouderwets dat je gewoon alles om je heen kan blijven zien. Wat zou er gebeuren als ik halverwege een van de houten deurtjes een beetje open klap? Oe, de lift staat met een schok stil! Hee, wat doe je? Even kijken, wat er gebeurt ;-) Gelukkig gaat ie gewoon weer verder nadat het deurtje weer dicht is en de knop naar de derde weer ingedrukt is.
Foto van het plaatje op de deur naar de suites. Ligt aan de Via Cola di Rienzo. Dat zie je zo! :-)
Tot morgen!
Maandag 10 september
Om negen uur wordt het ontbijt de kamer binnen gereden. Zoete croissants, kleine ronde broodjes, sapjes, jams en Nutella, fruit, kaas en echte cappuccino. Dat is relax! Wel veel zoetigheid. Morgen probeer ik eens de cornflakes en yoghurt, dat kan je ook aankruizen op de kaart.
Vandaag gaan we proberen een archeological card te bemachtigen. Volgens de Lonely Planet kun je daarmee zeven dagen in alle musea en historische dingen. We lopen richting het Sint-Pietersplein. Even een fles water kopen in een marktje waar we voorbij lopen. Mooi fruit!
Wat een drukte! Er staat een mega lange rij om in de Sint-Pieterskerk te komen.
Foto van het Sint-Pietersplein. In het midden staat de Vaticaanse obelisk. Hij komt uit Egypte (37 na Christus) en heeft op het Circus van Nero (stadion voor wagenrennen) gestaan tot 1586. Bij de Christenvervolging door Nero is Sint Pieter is naast de obelisk gekruisigd. Keizer Constantijn liet ter ere van Sint Pieter de Sint-Pietersbasiliek bouwen.
Het lukt ons niet om aan de archeological card te komen, deze moeten we bij een van de musea kopen, zegt een vrouw bij de informatie kiosk. Okay, komt morgen wel. We gaan nu lekker even op de bonnefooi wandelen. Het is behoorlijk warm! We lopen over een van de bruggen over de Tiber en lopen naar Piazza Campo de' Fiori. Er staat een marktje op het plein. We gaan even lunchen aan het plein. Fusilli primavera (groenten en mozzarella) en gegrilde groenten. Lekker en gezond :-)
We wandelen door straten en over pleinen. Ik weet niet eens meer welke allemaal maar in ieder geval deze. Vind ik de mooiste! De Piazza Navona.
Met de fontana del Moro (Morenfontein). Vier Tritons (onderdanen van de god Triton, de zoon van de god Poseidon) die eb en vloed “blazen“ uit hun hoorn.
Iets verder naar achteren staat de fontein van de vier stromen, gebouwd door Bernini. Het symboliseert de Donau, de Nijl, de Ganges en de Rio de la Plata.
Reshma op Piazza Navona.
Hmm, die vissen zijn geen schatjes!
Vanaf hier is het een klein stukje naar het Pantheon. De naam komt uit het Grieks en betekent “gewijd aan alle goden“. Het Pantheon is tussen 118 en 125 na Christus gebouwd als tempel en is nu in gebruik als Rooms Katholieke basiliek.
Voor het gebouw staan twee Romeinen. De ene wordt gapend hieronder gevangen op een foto. Gekke jongens, die Romeinen, zegt Erik :-)
Mooi is het hier. Boven in het dak, wat van beton is gemaakt, is er een groot gat. Dat is gek, als het regent, stroomt het zo naar binnen! Het betonnen dak is het grootste dak ter wereld wat van ongewapend beton gemaakt is.
Een paar vooraanstaande Italianen zijn hier begraven, zoals Victor Emanuel de tweede, de eerste Koning van Verenigd Italie.
Erik wast zijn handen aan het koele water van de fontein op de Piazza della Rotonda, het plein voor het Pantheon.
We lopen weer terug naar het hotel want we zijn plakkerig en zweterig en moe. Lekker even douchen en relaxen. Net als we de straat richting een van de bruggen terug over de Tiber in willen lopen, kijken we naar rechts en daar lijkt aan het eind van de straat iets te zijn wat op veel trappen lijkt. Zouden daar de Spaanse Trappen zijn? Erik kijkt op de kaart en ziet dat die kant op wel Piazza di Spagna ligt. Dus zou goed kunnen. Okay, dan lopen we nog even die kant op, zo kunnen we ook terug naar het hotel lopen.
Mooi gezicht zo, de drukte van alle mensen op de vele traptreden, de slingerbalustrade erboven en de gebouwen en blauwe lucht erachter. Boven aangekomen gaan we linksaf langs het park Villa Borghese. Daar moeten we een andere keer rustig doorheen wandelen. Nu kunnen we langs een ander plein terug over een van de bruggen over de Tiber die dichtbij ons hotel uitkomt. Het plein heet Piazza del Popolo (plein van het volk, of plein met populieren). Op dit plein staan deze mooie beelden. Zie je het kleine beeldje van Romulus en Remus? Volgens de Romeinse mythologie de stichters van Rome, meer dan 700 jaar voor Christus. Zij werden in een rieten mand in de Tiber geworpen en werden gevonden en gezoogd door een wolvin. Ook staat in het midden van het plein de obelisk die eerst in het Circus Maximus gestaan heeft.
Pfff, laatste loodjes tot we weer in het hotel zijn. Dan even lekker douchen en een dutje doen.
In de avond gaan we deze keer echt bij San Marco eten. Gegrilde groenten vooraf voor de vitamientjes en dan penne met mozzarella en tomaat met basilicum voor mij en Napoletaanse pizza met artisjok en ansjovis voor Erik. Wijntje erbij.
En dan moeten we natuurlijk een vergelijkend onderzoek doen naar de huis-tiramisu! Erik vertelt dat tiramisu letterlijk betekent: trek mij omhoog. Zo van: vrolijk mij op of sterk mij aan. Nou dat lukt aardig met deze tiramisu :-) Hij is erg lekker. Al komen we tot de conclusie dat die van Raf toch lekkerder was, haha!
Nog een rondje lopen om het eten te laten zakken. Nou ja, rondje, het wordt uiteindelijk een flinke ronde! We lopen onze straat uit, over de brug, over de Piazza del Popolo en dan richting de Spaanse Trappen. Chique boutiques in de straat!
O ja, we hoorden dat de Trevi fontein gerestaureerd werd of zou worden. Dat is hier niet ver vandaan. Even kijken.
Wat een drukte bij de fontein! Hij is wel mooi. Aan de linkerkant staat er wel een stellage, misschien bedoelden ze dat. Maar je kunt het grootste deel van de fontein nog gewoon zien gelukkig. We komen nog een keer overdag langs om een muntje erin te werpen en een wens te doen :-)
Via het Pantheon weer terug lopen. Lekker rustig nu. Geen gekke gapende Romeinen meer :-)
De tekst op het Pantheon betekent dat Marcus Agrippa, zoon van Lucius, voor de derde maal consul, dit gebouwd heeft.
Brommertjes (Vespa's) en Smart autootjes zie je hier veelvuldig.
We hebben veel gezien vandaag! Veel gelopen ook. Morgen gaan we weer veel lopen denk ik :-)
Dinsdag 11 september
Vandaag gaan we naar het oude Rome. Bij het Colosseum en het Forum Romanum kijken. Ons hotel ligt vlakbij Piazza Cavour. Lekker rustig tegen deze tijd in de ochtend! In de avond is het de “hangplek“ voor jongeren.
Over de Ponte Cavour lopen we naar het Mausoleum van Augustus. Maar daar is niet veel aan te zien. Een oude afgebrokkelde ronde muur die afgezet is.
Langs de Piazza Colonna. Heel toepasselijk! Details op de colonna. De zuil is opgericht door of voor keizer Marcus Aurelius.
Overzicht van de piazza met de colonna :-)
En langs de Trevi fontein. Het beeld in het midden is Neptunus.
We gooien een muntje in de fontein en doen een wens. Dan gaan we op een van de stenen bankjes zitten bij de fontein en lezen in het boekje dat het de bedoeling is dat je met je rechterhand over je linkerschouder een muntje in het water gooit. Dan zul je eens in Rome terugkeren. Hmm, we hebben nu gewoon een muntje in de fontein geworpen en een wens gedaan. Goed, nu maar afwachten of we weer terug zullen komen in Rome :-)
We lopen verder en verdwalen een paar keer. Maar uiteindelijk zijn we bij het oudste gedeelte van Rome. Hier nog een Colonna. Deze is van keizer Trajanus.
Zijn dit nou Korintische pilaren?
Apart dat alle hoofdjes, op een na, zijn weg gemaakt.
En daar is die dan, het Colosseum! Gigantisch! We lopen er omheen. Een andere keer gaan we binnen kijken, als het niet zo heet is.
Een soort Arc de Triomphe. Deze is de boog van keizer Constantijn.
Vanaf de Capitolijnse heuvel heb je een mooi uitzicht op de Via Sacra van het Forum Romanum. Het is echt apart om in zo een openlucht museum te lopen. Overal oude Romeinse dingen om je heen.
We kunnen later even een Roma Pass kopen en dan kunnen we morgenochtend met het openbaar vervoer hier terug komen en rondlopen. Het is nu echt te heet hiervoor.
We lopen naar het plein met de drie musea op de Capitolijnse heuvel. Een van de beelden bovenop het plein. Zou dit Neptunus zijn? Hij vecht met een zeeslang. Of aait ie hem? Links onder hebben we Romulus en Remus weer.
Er staat een gigantisch wit, groot en bombastisch monument voor Vittorio Emanuele de tweede. Je kunt erin en helemaal omhoog op het dak met een lift voor een mooi uitzicht. Moet je wel 7 euro pp betalen. Eigenlijk zijn we al moe en vanaf een stukje lager kun je ook al mooi rondkijken. Bijvoorbeeld dit uitzicht met een stukje van het Colosseum en het Forum Romanum.
Of dit uitzicht naar de colonna waar we langs gelopen zijn. Het is trouwens de Colonna Traiana.
Via een andere weg kunnen we weer terug naar beneden lopen en komen we weer op het plein met de drie musea uit. Okay, tijd om weer naar het hotel terug te keren. Lekker schoon en fris te worden.
Trapje omlaag lopen. We zijn niet de enigen in Rome :-)
En dan heel de winkelstraat Via del Corso teruglopen tot aan de Piazza del Popolo. Dan de Ponte Margherita over en we zijn eindelijk weer in de Via Cola de Rienzo. Lekker douchen en even slapen. We hebben weer behoorlijk wat gelopen vandaag. O ja, tussendoor hebben we ook een Roma Pass gekocht. Dus morgen kunnen we lekker met het OV. Maar wel een hele prestatie dat we tot nu toe alles lopend bezocht hebben. Helemaal tot aan de Circus Maximus hebben we vandaag gelopen, dat is zo een beetje het verste punt van de oude stad.
Met enige moeite staan we tegen negen uur weer op om te gaan eten bij Raf. Gelukkig is het twee minuten lopen vanaf het hotel :-)
Risotto met asperge en sinaasappel (heb geen asperges ontdekt, wel een schijfje sinaansappel :-) en gegrilde kipfilet met groenten.
En dan de overheerlijke tiramisu die ze hier hebben. En een yoghurtmousse met berries voor Erik.
Morgen krijgen we al om half acht ons ontbijtje! Wordt dus een uitdaging voor Erik om op te staan :-) maar dan zijn we in ieder geval lekker vroeg bij het Forum Romanum.
Woensdag 12 september
Om negen uur staan we al bij de ingang van het Forum Romanum. Het is nu nog heerlijk rustig en nog redelijk koel. Met de metro konden we er makkelijk komen, halte Colosseum, een keer overstappen op Termini.
Mooi pad.
We beginnen op de Palatijnse heuvel bij de tuin van het paleis van de Flaviaanse keizers. De stenen cirkel was een fontein.
Vervolgens de tuin van keizer Augustus.
Mooi groen tussendoor.
Relief in de tunnel van Nero. Keizer Nero had een tunnel gebouwd om de kastelen van alle keizers met elkaar te verbinden.
Dan naar het Forum Romanum. De poort van keizer Titus. Op de poort staat Senatus Populus Que Romanus. Dat betekent iets van “De Senaat en het volk van Rome“. De afkorting S.P.Q.R zie je op veel plekken geschreven staan, bijvoorbeeld op putdeksels enzo. Dit geeft aan dat iets van Rome is. Dit even als uitstapje.
In de poort staat er een relief met een verhaaltje. Titus had de Joodse opstand neergeslagen en schatten uit Jeruzalem meegenomen naar Rome. Onder andere de kandelaar en de trompetten uit onderstaand plaatje.
De Via Sacra loopt over het Forum Romanum. Dit was de hoofdweg van toen waar alle belangrijke gebouwen aan stonden.
In de Curia is een tentoonstelling over oude glazen dingen. Daar staat ook dit mooie glazen vaasje tussen. Van nog ver voor Christus.
Hieronder nog een boog van keizer Septimius Severus op het Forum Romanum.
Hieronder een stuk van de tempel voor de god Saturnus.
Van het vele lopen krijgen we trek. En het is ook weer behoorlijk heet. Dus beetje schaduw en iets te eten gaat er goed in! We eten bergen mozzarella en tomaat sinds we hier zijn :-)
Na deze lunch gaan we terug naar het hotel om op te frissen en even te relaxen. Later op de middag gaan we weer terug om het Colosseum te bezoeken. Het is ineens bewolkt geworden.
Onder de grond was er een heel gangenstelsel gebouwd waar onder andere de wilde beesten gehouden werden. Door een luik naar boven kwamen ze dan ineens het podium op stormen.
Dit zijn wij, wij waren hier :-)
Nog even de laatste zonnestralen vangen van vandaag. Hierna blijft het bewolkt. Morgen en overmorgen gaat het zelfs regenen. Dat is weer andere koek dan tot nu toe.
Van de tweede verdieping gaan we een verdieping lager kijken. Beter zicht op de ondergrondse gangen. Geen blauwe lucht meer.
Van het Colosseum lopen we naar het eilandje in de Tiber. En verder naar de andere kant van de Tiber. Trastevere, dat is een populaire wijk met gezellige kleine bochtige steegjes en restaurantjes en barretjes. Trastevere betekent lettelijk “aan de andere kant van de Tiber“ (Tevere is de oude naam van de Tiber)
Deze gezellige bakkerij ligt in Trastevere. Hier kopen we een paar van deze lekkere typisch Italiaanse koekjes die we al lopend opeten.
Sfeerfotootje van een straatje in deze wijk.
Morgen gaan we naar het Vaticaanmuseum.
Donderdag 13 september
Ondanks dat we om half acht al ons ontbijtje krijgen, zijn we pas tegen negen uur bij het Sint Pietersplein. Het is vandaag een bewolkte dag. Met net even een beetje zonlicht op de Sint Pieters-basiliek geeft het een mooi plaatje.
We worden aangesproken door een vrouw van een touroperator. Ze is van puntje-puntje tours (weet de naam niet meer) en vertelt ons wat we kunnen verwachten als we een tour bij hen boeken. De gids is Angelo en hij is de beste, zegt ze. We denken en praten er even over en besluiten het te doen. Het is best prettig om door het Vaticaan museum geleid te worden want er is zo veel te zien. Angelo is half Italiaan/half Americaan en heeft Kunst gestudeerd en ook Theater. Dat is wel te zien want hij weet veel en hij brengt het leuk en spoort ons aan om interactief te zijn. Voordat we gaan kunnen we nog even koffie drinken en een plasje doen in een winkeltje/caffeetje dichtbij.
Dan gaan we op pad. De ingang van het Museum. Er staat een enorme rij maar je hoeft nooit in de rij te staan want je kunt je kaartje ook nog via internet kopen.
Michelangelo en Raphael boven de ingang van het Vaticaan Museum. De linkse persoon is Michelangelo. Vandaag verandert ons beeld van Michelangelo door de verhalen die Angelo ons vertelt. Je ziet dat hij er depressief uit ziet, in tegenstelling tot Raphael. Later leren we waarom dat zo was.
Hieronder dus dingen uit het museum.
De Laocoon-groep is in 1500-nogwat opgegraven in Rome. De paus heeft het toen gekocht en in zijn museum gezet. Het is een bekend stuk uit het museum.
Hier een beeld van een mannenlichaam. Onze gids vertelt ons dat dit beeld door Michelangelo gebruikt is als voorbeeld voor zijn fresco's in de Sixtijnse kapel. Hij laat op zijn iPad een stuk van zo een fresco zien.
Grote porfier schaal. We weten niet hoe/waarmee de schaal gemaakt is want porfier is vreselijk hard. Dat zien we later zelf als we in de Sint Pieters-basiliek zijn en door de uitgang over een stuk porfier op de grond lopen. Het marmer eromheen is een paar centimeter gesleten door de zoveel duizend mensen die er per dag overheen lopen waardoor je met je voet de vorm van het porfieren patroon goed kan voelen.
Mooie schilderingen op het plafond.
Het lijkt net of er relief in zit maar dat is niet zo. Het oppervlak is gewoon glad. Knap gedaan!
Wandtapijt over Jezus. Hij blijft je aankijken en naar je toe gedraaid staan, terwijl je langs hem loopt.
Erik in de gang naar de Sixtijnse kapel. Het is behoorlijk druk. Onze gids Angelo leidt ons al pratend door de gang heen.
Nog meer schilderingen.
En dan zijn we in de Sixtijnse kapel. We mogen hier tien minuten rond kijken. Het is er vreselijk druk, allemaal mensen die omhoog kijken. Heel het plafond van de kapel is vol geschilderd door Michelangelo. Hij heeft hier vier jaar onafgebroken aan gewerkt in opdracht van Paus Julius II. De kapel was 20 jaar daarvoor gebouwd door paus Sixtus IV (vandaar dus de naam Sixtijnse kapel). In het midden van het plafond zien we het meest beroemde schilderij van Michelangelo, de Creatie van Adam.
We leren dat Michelangelo in de opdracht voor het beschilderen van het enorme plafond in 1509 eigenlijk niet wilde. Hij was beeldhouwer en was niet van het fresco's schilderen. En het plafond van de kapel is niet netjes vlak, alle stukjes zijn gebogen, wat het werk moeilijk maakte. Maar de Paus liet hem komen en hij kon niet weigeren. Het was er donker en Michelangelo zat dicht tegen het plafond te werken met zijn nek steeds gebogen naar boven. Na vier jaar ononderbroken werken bleef hij niet eens in Rome om te zien wat de Paus ervan vond toen het onthuld werd. Hij ging meteen terug naar zijn stad, Florence. Daar schreef hij over zijn ervaringen met het schilderen van de kapel. Hij zei dat hij dacht dat hij gek was geworden en dat hij wachtte op zijn dood. Hij droomde over de lichamen die hij geschilderd heeft en nog meer van dat soort dingen. Nu begrijpen we waarom hij er zo depri uit ziet boven de ingang van het museum.
Ook leren we dat hij de mensen naakt had geschilderd. En dat de Paus Sixtus-nogwat er geen problemen mee had. Maar dat anderen het niet vonden kunnen en toen de Paus overleden was, werden de private delen van de mensen bedekt met ondergoed wat geschilderd was met waterverf.
Later, toen de schilderingen schoon werden gemaakt, schrokken de schoonmakers ervan dat bij het schoonmaken de figuren ineens naakt werden! Ze vroegen aan de Paus wat ze moesten doen en die zei dat het ondergoed erop moest blijven. Maar het is dus niet origineel het geval geweest!
Zestien jaar later, in 1535, werd Michelangelo nog een keer gevraagd te schilderen in de Sixtijnse kapel. Deze keer moest hij op een muur het Laatste Oordeel schilderen. Zie foto hieronder. Een paar details uit het schilderij: iets rechts van het midden zie je een soort lege huid, een soort spook. Dat is hoe Michelangelo zichzelf heeft geschilderd. Daaronder zie je twee engeltjes met allebei een boek. De ene heeft een groot boek voor degenen die naar de hel gaan en de andere heeft een klein boekje voor degenen die naar de hemel gaan. Iets links van het midden, bij het stukje blauwe stof, zie je de blote billen van een vrouw. Deze waren eerder bedekt geweest met een laagje waterverf wat er bij het schoonmaken af is gekomen :-) En dan heb je helemaal rechts onder het schilderij een man met een slang om hem heen gewikkeld. De slang bijt de edele delen van de man eraf! Deze man is de man die tijdens het schilderen door Michelangelo steeds kwam kijken en commentaar gaf dat er geen blote mensen te zien mochten zijn :-)
Dat was de Sixtijnse kapel, het hoogtepunt van het museumbezoek!
Dan nog snel even een kijkje naar Vaticaanstad, uit het raam van het Vaticaanmusem. We mogen er niet naar binnen. Alleen hele speciale mensen mogen naar binnen en daar gaat een hele procedure aan vooraf.
Na de Sixtijnse kapel gaan we nog even naar de Sint Pieters-kerk. Maar we komen nog een keer terug als het rustiger is en als het weer beter is want dan kunnen we de dome klimmen omhoog. Nu, met bewolkt weer, is het uitzicht niet zo geweldig. We horen dat het klimmen van de trappen een hele ervaring is, het laatste stukje moet je met een touw doen en daarvoor moet je een stukje gebogen in een heel kleine ruimte doen. Hoop dat dat allemaal gaat lukken zonder claustrofobisch te worden. Spannend!
In ieder geval hier nog wel een foto van een van de koepels in de basiliek.
In de basiliek zijn er streepjes gemaakt in de marmeren vloer om aan te geven dat deze basiliek groter is dan andere kerken en basilieken in de wereld! De strepen geven aan waar de voordeur van de andere kerk of basiliek zou zijn als ie op dezelfde plek gebouwd zou zijn, zodat je goed het verschil kunt zien.
Het is inmiddels al weer half drie en we zijn moe van het lopen en van het geconcentreerd luisteren sinds half tien! De rest van de dag doen we niet zoveel. Eerst lunchen want we zijn inmiddels ook wel uitgehongerd.
En dan relaxen in het hotel. We doen later op de middag nog een poging om naar het kasteel Sant'Angelo te gaan maar het regent best stevig. Nou ja, dat komt morgen of overmorgen dan nog wel.
Op ons programma staat nog wandelen in het park Villa Borghese, bezoek aan de Via Appia, bezoek aan het kasteel Sant'Angelo en we willen ook nog graag naar Tivoli. En dus nog een keer naar de basiliek. Hmm, misschien moeten we vragen of we nog een nacht kunnen blijven slapen in ons hotel. O ja, we moeten ook nog een auto huren voor de rest van de tijd. En besluiten waar we heen willen. Erik wil graag naar de Amalfi kust en ik wil dat ook wel maar ik wil ook graag naar Umbrie en ook naar Toscane. Denk dat we keuzes moeten maken...
In de avond gaan we in een Perzisch restaurant eten, weer eens wat anders, en daarna een ijsje halen. Wauw, dat is lekker ijs! De chocolade smaakt echt naar pure chocolade! En Erik heeft nog puurdere chocolade, volgens mij 70 procent ofzo. En het bolletje koffie-ijs smaakt ook echt naar espresso! Dat is een groot verschil met de, in vergelijking, slappe smaken die we in Nederland meestal hebben. Goed, de Italianen zijn dan ook beroemd om hun Gelato, dat mag dan wel he ;-)
Vrijdag 14 september
Vandaag is het, net als gisteren, een bewolkte en regenachtige dag. In ons hotel, eigenlijk is het een Bed&Breakfast, kunnen we paraplu's lenen. Die komen goed van pas! Gewapend met de paraplu's gaan we op pad, op zoek naar een wasserij. We vinden geen wasserij waar we de was af kunnen geven, wel een semi-self service wasserij die gerund wordt door Pakistanen. We verdelen onze was in twee machines en de man doet er zeep en wasverzachter bij. Na een half uur zal de was klaar zijn maar hij kan het voor ons in de droogtrommels doen en dan kunnen we het over een uur weer op komen halen. Vier euro per wasmachine en per droogtrommel.
Okay, in de regen lopen we weer met onze paraplu's naar een cafeetje waar we opwarmen en opdrogen met een kopje koffie en thee. Tegen de tijd dat we de was weer op gaan halen, opvouwen en terug brengen naar de kamer is de ochtend al om. Het is nog steeds niet echt lekker weer. Bewolkt, koud, winderig en regenachtig. Wat zullen we gaan doen? Toch maar naar Castel Sant' Angelo. Daar kunnen we vandaag voor het laatst met onze Roma Pass nog “gratis“ in. Het is niet ver van ons hotel.
Erik in de ronde gang in het kasteel. Met een audio guide.
Beeld van de aartsengel Michael op een binnenplaatsje.
Vanaf het kasteel is er voor de Paus een een soort veilige gang gebouwd naar het Vaticaan, zie onderstaande foto. Onze gids Angelo van gisteren vertelde dat Dan Brown geschreven heeft over een geheime onderaardse gang. Dat is deze gang. Niet geheim en ook niet onderaards dus! :-)
We mogen in de vertrekken van het kasteel geen foto's maken van de vele muur- en plafondschilderingen. Van de schatkisten mogen we wel een foto maken.
Een stukje van de Tevere (Tiber).
De brug van Sant Angelo door een kanonsgat van het kasteel.
Brr, echt koud, zeg! Snel weer terug voor een warme douche. Onderweg eten we nog lunch bij Raf, even snel want ze gaan bijna dicht voor de middag. Het is half drie. Onze gids Angelo vertelde dat deze regio van Italie bekend is om drie soorten pastasaus: Amatriciana, Carbonara en Cacio e pepe. Die gaan we dan ook allemaal uitproberen!
In de avond lopen we door Villa Borghese, een groot park. We wilden hier in de buurt naar een autoverhuurwinkel maar die was al gesloten. Morgenochtend weer proberen. Vanaf het randje van het park hebben we een mooi uitzicht op de Sint Pietersbasiliek. Je kunt ook een deel van de muur van de Vaticaanstad zien.
Met de metro gaan we vanaf de Piazza del Popolo naar het Colosseum omdat we ook een avondfoto van het Colosseum willen maken. Maar daar aangekomen is het Colosseum helemaal niet verlicht! Pff, wat is dat nou?!
We nemen de bus terug, een stukje richting het centrum, en lopen dan een stukje naar het Pantheon.
Die is wel mooi verlicht. Als je hebt ervaren hoe het is om een straat over te steken (over een zebrapad), in het Pantheon bent geweest en een Gelato hebt gegeten dan kun je zeggen dat je Rome ervaren hebt! Dat zei onze gids gisteren :-) Het is echt spannend om hier de straat over te steken. In Nederland stoppen de meeste auto's wel voor je als je al een stap op het zebrapad hebt gezet. Hier is dit absoluut niet het geval! Als er voor je of achter je nog ruimte is om langs te rijden dan doen ze dat gewoon. Terwijl je dus aan het oversteken bent, he! Als voetganger ben je hier de laagste kaste in het verkeer, zeg maar.
Het is inmiddels al half tien. We moeten nog eten. Gelukkig eten de Italianen, net als de Spanjaarden, ook laat.
In dit straatje, onderweg naar het hotel, komen we een bordje tegen van een restaurant. Er is een trap naar beneden. Op de kaart lezen we dat ze Carbonara hebben en ook Cacio e pepe. Dat gaan we proberen!
Lekker mozzarella met tomaat vooraf. Volle zoete sappige tomaat en lekker zachte mozzarella di buffala. Zouden ze zoveel buffels hebben hier in Italie? vraagt Erik. Geen idee, we hebben ze nog niet gezien. Maar ze zullen dan ook niet echt in Rome lopen te grazen dus das niet zo gek :-)
Erik heeft spaghetti met Cacio e pepe en ik heb spaghetti met Carbonara saus.
Over de brug naar het kasteel Sant' Angelo lopen we de laatste minuten naar het hotel. Met uitzicht op het kasteel.
Morgen gaan we een auto huren voor maandag en verder. We hebben ons hotel nog een dag verlengd want er zijn nog zoveel dingen te zien! De Via Appia bijvoorbeeld en het plaatsje Tivoli. Morgen wordt het weer zonnig weer, na twee dagen regen. Dan kunnen we in de namiddag de trap naar het hoogste punt van de Sint Pietersbasiliek opklimmen voor het uitzicht.
Zaterdag 15 september
We gaan vandaag bij het autoverhuur bedrijf langs om voor maandag a.s. een auto te huren. Ons hotel ligt aan de Via Cola de Rienzo. Dat is de grote straat recht achter de obelisk. Als we dus onze straat uitlopen en de brug oversteken dan komen we uit op de Piazza di Popolo.
Piazza recht oversteken en heuvel opklimmen en dan zijn we in het park Villa Borghese. Mooi uitzicht dus op het plein en ook op de Sint Pieter-kerk.
Erik in het park.
In de straat van de autohuur staan diverse autoverhuurbedrijven. We beginnen bij Avis. Daar zou het volgens de Avis man ruim 600 euro kosten voor twee weken autohuur. Nee, dankje wel! Dan lopen we door naar de Budget. Daar staat een toerist boos te zijn op de Budget en de vrouw aan de balie is niet vriendelijk. Als we vragen of we vanaf maandag een auto kunnen huren schudt ze gelijk haar hoofd en eigenlijk hebben we ook geen zin om hier te huren. Dan als laatste de Hertz. Op internet hadden we gezien dat we een kleine auto maar niet de kleinste categorie kunnen huren voor rond de 300 euro voor twee weken. En dat klopt. De mensen in de zaak zijn vriendelijk en de prijs is okay. Dus regelen we het hier. Maandag kunnen we hem op komen halen.
Nu dat geregeld is, wandelen we een beetje door de straten hier in de buurt, hier zijn we nog niet geweest. Een beetje San Francisco-achtige straten hier, zo op de heuvel naar beneden kijkend.
We bezoeken een paar kerken. Dit is er een van.
Het symbool van het Vaticaan. De hoed van de Paus en de twee sleutels van Sint Petrus. Petrus had van Jezus de sleutels voor de hemel gekregen. We vragen ons af waarom het er twee zijn. Zou er eentje een reserve sleutel zijn misschien?
Later op de middag gaan we naar de Sint Pieterskerk. Eerst gaan we omhoog klimmen in de dome voor een mooi uitzicht over de stad en over Vaticaanstad. Daarna gaan we in de kerk kijken. Onderweg naar de dome een mooi tegelwerkje van Jezus die aan Petrus de sleutels van de hemel geeft.
Het gebouw op onderstaande foto is de beroemde Sixtijnse kapel. Ziet er niet bijzonder uit, he. Best een beetje lelijk misschien...
Klimmen, klimmen en klimmen en dan zijn we op het platte dak. Buitenom kunnen we verder klimmen in de dome.
Vanuit binnen, dichtbij de binnenkant van de bovenkant van de dome kun je een betere foto maken van het plafond van de dome.
En dan zijn we boven! Tjonge wat is het hier vreselijk druk. Gelukkig kunnen we nog net een plekje vinden tegen de reling aan de voorkant van de kerk. Uitzicht op het Sint Pieter-plein, de straat ernaartoe, bruggen over de Tiber en links zie je het ronde gebouw van Castel Sant' Angelo. Onze gids van vrijdag vertelde dat de vorm van het plein de vorm van een sleutelgat is. Dat past wel mooi in het plaatje want Petrus heeft de sleutels naar de hemel.
Nog meer uitzicht. Het grote bombastische gebouw van Vittorio Emanuel valt op.
En hieronder het Pantheon. Dat is het grijze gebouw met het ronde dak met het gat erin. Links van de kerk die in het zonnetje staat.
De Paus had opdracht gegeven dat er nergens in de buurt een gebouw mocht worden gebouwd dat hoger is dan de Sint Pieter-kerk. Vandaar dat je nergens in Rome grote lelijke gebouwen ziet! Dat is een goed idee geweest van de Paus!
Hieronder kun je zien waar de Sixtijnse kapel en de rest van het Vaticaanmuseum staat tov het plein.
Een kijkje in Vaticaanstad. Ziet er mooi groen en verzorgd uit. Volgens ons is de Paus vandaag niet thuis. Hij was volgens de nieuwslezer op tv naar Libanon.
Hieronder de langwerpige gebouwen van het Vaticaanmuseum.
Dan lopen we weer terug naar beneden. Als we op het platte dak zijn gaan we even naar het toilet en drinken we wat water. Ineens word ik gestoken door iets. Auw auw auw, schreeuw ik uit. Erik kijkt maar het beest is al weg. Net boven mijn knie ben ik gestoken zonder dat ik zelfs gezien heb wat het was. Ik zag alleen iets wat een beetje gestreept was. Het doet behoorlijk pijn en de plek begint al snel op te zwellen. Beetje vaseline op smeren (van de lippencreme) en hopen dat het vanzelf over gaat. Nou ja, maar weer verder naar beneden om in de kerk te kijken.
Op de grond is in het marmer van diverse kerken in de wereld aangegeven tot waar ze komen om te laten zien dat ze allemaal kleiner zijn dan deze basiliek.
Hier is het patroon van de rode steen waar we het eerder over hadden, wat zo hard was dat het niet gesleten was zoals het marmer eromheen. Duizenden mensen per dag lopen hieroverheen.Sterk spul!
Typerend voor deze basiliek is het beeld van Petrus. Mensen willen allemaal zijn voeten aanraken. De tenen zijn dan ook behoorlijk plat geworden, bijna versleten :-)
En dan dit beeld van Maria met Jezus in haar armen. Het idee van onze gids is dat het niet om de dood van Jezus gaat maar om de geboorte van Jezus. Maria ziet er namelijk niet uit als een treurende moeder maar als een verzorgende moeder. Michelangelo heeft dit beeld gemaakt. Het verhaal gaat dat hij eerst zijn naam er niet op had gezet maar later in de kerk had ingebroken om alsnog zijn naam erin te beitelen.
Omdat dit de kerk van de Paus is, ook een foto van een van de Pausen. Hier kun je zijn hoed goed zien. Bijna overal kom je het symbool van de hoed en de sleutels tegen, ook op andere kerken in Rome. Vroeger was Rome namelijk van het Vaticaan.
O ja, dan hebben we nog de zwitserse garde. Deze is wel stoer met zijn speer. Deze mannen zorgen voor de veiligheid van de Paus en het Vaticaan.
We zijn weer uit de kerk. Nog even een laatste foto, van het balkon waar de Paus op verschijnt als hij zijn toespraken houdt over de menigte op het plein.
En dan is het tijd voor iets luchtigers! Ijsje bij Portofino. Dat is het zaakje bij ons hotel in de straat waar we vaak gaan lunchen en waar het ongelofelijk druk is met mensen die ijsjes kopen. Ook nu is het dringen voor een ijsje. Ze zijn erg lekker! Ik heb Amarenen en limoen en Erik heeft banaan en cocos.
Zondag 9 september
Vandaag gaan we door de Via Appia Antica lopen. We nemen de metro en moeten dan nog wel een behoorlijk stuk lopen. Maar een groot stuk daarvan kunnen we door een park lopen. Lekker rustig is het hier, zo net buiten Rome.
Hier en daar zijn er wat ouwe dingen te zien.
We komen veel fietsers tegen. Hier valt er inderdaad nog wel een beetje te fietsen. Moet je in Rome stad niet proberen!
Lunchtijd! Heerlijk gegeten bij dit zaakje aan het eind van de Via Appia.
Alleen zelf ook opgegeten door de muskieten. Verder is de steek van gisteren nog behoorlijk gezwollen. Warm en rood, een harde plak boven mijn knie. Even aankijken, anders moet ik ermee naar een dokter.
Na de lunch lopen we over de Via Appia. Hmm, het is een gewone weg. Had me er iets heel anders bij voorgesteld eigenlijk. Meer Asterix en Obelix-achtig. Het eerste stukje weg is van grote ronde stenen maar daarna is het gewoon een weg. Overal in Rome kom je dit soort waterkranen tegen waar je water uit kunt drinken, je handen af kunt spoelen of je gezicht of je flesje bij kunt vullen etc etc. Het water is dus goed drinkbaar. Wel een beetje gek dat het water zo heel de dag wegloopt. Het kraantje wordt nooit “uit“ gezet.
Grafmonument van Cecilia Metella, schoondochter van een Romeinse generaal.
Moet wel een speciale schoondochter geweest zijn! zegt Erik.
Circus van keizer Maxentius, ter nagedachtenis aan zijn zoon Romulus die hier ook zijn graf had.
Hier aan de Via Appia Antica zijn er ook mausoleums. Maar die zijn nu dicht. Dat wisten we nog niet dus we zijn er wel heen gelopen. Schattig beeldje van Maria.
Heerlijk koel tussen de bomen lopen. Lekker rustig, stil en weids is het hier, zo boven op een heuvel. Mooie lucht met die gekke losse wolkjes.
Een groot metalen beeld van een misdienaar. En een kleine Erik ernaast.
Schilderij van Petrus in de 'Quo Vadis'-kerk. Petrus wilde uit Rome vluchten vanwege de christen-vervolgingen maar toen verscheen Jezus aan hem. Petrus vroeg hem toen 'Domine Quo Vadis?'. Jezus zei dat hij naar Rome ging om nog een keer gekruisigd te worden en toen kreeg Petrus ook weer moed om ook terug naar Rome te gaan. Op de plek waar dat gebeurde aan de Via Appia is deze kerk gebouwd.
De voeten van Jezus zijn nog steeds in een marmeren steen te zien.
Na al dat geloop zijn we moe en hongerig. We lopen naar een metrohalte en stappen op de metro naar halte Lepanto. Dan is het vijf minuten lopen naar Portofino waar we lunchen en als toetje weer een ijsje nemen :-)
Amarenen en chocola!
In de avond gaan we voor het laatst bij Raf eten. Natuurlijk sluiten we af met een lekkere Tiramisu! En we proberen de Zabaione uit. Ik zei heel stoer tegen de ober dat we tiramisu en zabaglione wilden, zo had ik dat onthouden. Maar hij begreep het niet. Toen ik uitlegde dat ik het spul met laagjes in een glas bedoelde zei hij: O! Zabaione!
Later heb ik het opgezocht en het blijkt dat Zabaglione hetzelfde is als Zabaione. Ik had het dus toch goed gezegd! Nou ja, goed bedoeld maar waarschijnlijk verkeerd uitgesproken :-)